اولین گام موثری که هر مهندسی فارغ از رشته تحصیلی و تخصص خود، باید در حوزه ورود به اجرای پروژه‌های صنعتی و نیز غیرصنعتی بردارد، حصول شناخت از مراحل اجرای این پروژه‌ها بر اساس مدل عمومی EPCF می‌باشد.

اطلاع از فرآیندها و تعاملات درون پروژه‌ای و بین دیسیپلین‌ها و شناخت پروژه از دریچه EPCF، از قابلیت‌هایی است که موجبات برتری افراد موفق را در تیم پروژه‌ها فراهم می‌سازد و در ادامه، افزایش اثربخشی کار تیمی را نیز رقم می زند و این درحالیست که حصول به چنین اطلاعات و تجربه و دانشی، با فرض یافتن فرصت قرارگیری در چنین پروژه‌هایی، چندین سال زمان نیاز خواهد داشت.

مادامی که با مراحل اجرایی یک پروژه که در ذات خود از ماهیت EPCF تبعیت دارد، آشنا نباشیم و تعاملات گسترده و پیچیده درون پروژه و بین ارکان و واحدهای مختلف مرتبط را نشناسیم، با وجود بهره گیری از هر دانش دیگری که می‌توانیم داشته باشیم، متاسفانه نمی‌توانیم سردرگمی خود را در مسیر اجرای پروژه، مدیریت ویا حتی پنهان نماییم ولذا آمادگی تبدیل شدن به یک عضو موثر در تیم پروژه را به هیچ‌وجه نخواهیم داشت. ضمن آنکه این سطح از دانش، دانش پایه پروژه و فصل مشترک تمام واحدها و متخصصین حاضر در پروژه‌ها می‌باشد.

حال که دانش پایه را فرا گرفته اید، وقت ان رسیده که نحوه برنامه ریزی و کنترل حرفه ای پروژه را یاد بگیرید حتی اگر برنامه ریز پروژه نیستید!

بله باید بدانید چگونه می توان پروژه را اصولی برنامه ریزی کرد تا در کنار برنامه ریز پروژه، این مهم را نظارت کنید تا نتیجه به دردبخوری از نسخه برنامه به دست شما برسد و اگر که برنامه ریز هستید که دیگه از نان شب واجب تر همینه !

بدون دانش کنترل حرفه ای پروژه، ابعاد گسترده ای از مسائل پشت نگاه ساده و کلاسیک شما در گزارشات، پنهان شده و هرازگاهی شما را سورپرایز و خلع سلاح خواهند کرد که قطعا شرایط خوشایندی در انتظارتان نخواهد بود.

پس آستین بالا بزنید و با یادگیری این دانش مشترک ولی تخصصی بپردازید!