بسیاری از فیلسوفان و مربیان تربیتی به نقش و آثار تربیتی هنر توجه نشان داده‌اند. هنر نقشی بسزا در پالایش روانی و عاطفی، رشد شخصیت کودک، کمک به سازگاری فردی و اجتماعی و توانایی ایجاد و پرورش خلاقیت و کسب اعتماد به نفس در انسان‌ها دارد. به عبارتی هنر را می‌توان یکی از موثرترین ابزارهای تعلیم و تربیت در جهان امروزی دانست. بعد زیبایی‌شناختی هنر قادر است ظرفیت‌های روحی کودکان و حتی بزرگسالان را افزایش داده و به ما کمک کند تا زوایای زیبا و نامتعارف حیات را بهتر و بیشتر درک کنیم. توجه به بعد زیبایی‌شناختی تعلیم و تربیت از طریق طرح موضوع هنر در کلاس درس می‌تواند ما را یاری نماید تا از خمودگی، تنش، هیاهو و اضطراب روزمره که به دردی همه‌گیر و مشترک تبدیل شده‌است رهایی یابیم.

خلاقیت و تربیت هنری از ثمرات توجه به ارتباط تنگاتنگ هنر با آموزش و پرورش است. تربیت هنری به طور کلی عبارت است از «آموزش حواس، رشد و گسترش تجارب بصری و آفرینش و فهم اشکال نمادین» که هر یک به نوبه خود هم در پیشرفت تحصیلی به عنوان یک بازده آموزشی مهم و هم در رشد شخصیت فراگیران به عنوان یک بازده پرورشی مفید و موثر واقع گردد.

به عنوان مربیان و ذینفعان حوزه آموزش، شاهد تغییر الگو در شیوه های آموزشی هستیم. مدل‌های سنتی آموزش، با تأکید بر تست‌های استاندارد شده و حفظ تکه‌ای، اغلب در پرورش توانایی‌های تفکر خلاق و انتقادی مورد نیاز برای موفقیت در قرن بیست و یکم شکست می‌خورند. این امر مستلزم ارزیابی مجدد رویکردهای ما است و ادغام هنرهای تجسمی به عنوان یک راه حل قانع کننده ظاهر می شود.

سنت‌های پژوهشی و مطالعات در زمینه آموزش و پرورش به طور مداوم مزایای بی‌شمار گنجاندن هنرهای تجسمی در محیط‌های آموزشی را برجسته کرده‌است. هنر راه بی‌نظیری برای ابراز خود، تخیل و توسعه فردی است. با همراهی هنرهای تجسمی، دانش‌آموزان می‌توانند مهارت‌های مشاهده‌گری، تفکر تحلیلی، توانایی‌های حل مسئله و مهارت‌های ارتباطی خود را توسعه دهند. علاوه بر این، کاوش در اشکال مختلف هنری، حساسیت فرهنگی، همدلی و قدردانی از تنوع را پرورش می دهد. ما با هم به جنبه‌های مختلف هنر و تربیت از جمله برنامه درسی نهان و عیان، نگرش‌های کلاسیک و مدرن در هنرهای تجسمی، پست مدرنیسم، تأثیر شناخت مکاتب هنری، نقش تحلیل هنر بر خلاقیت و تجربیات دنیای واقعی خواهیم پرداخت. هدف ما از بررسی ادغام هنرهای تجسمی با تعلیم و تربیت این است که معلمان را به دانش و ابزارهایی مجهز کنیم تا از ظرفیت‌های هنرهای تجسمی در پرورش خلاقیت، تفکر انتقادی و توسعه کل‌نگر در بین دانش‌آموزان خود استفاده کنند.