موفقیت سازمان‌ها تنها به کیفیت محصولات یا خدمات وابسته نیست، بلکه به توانایی آن‌ها در جذب و به‌کارگیری نیروهای انسانی شایسته و هم‌راستا با اهداف و ارزش‌های سازمان بستگی دارد. سرمایه انسانی نه‌تنها موتور محرک رشد سازمان است، بلکه نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری فرهنگ، افزایش بهره‌وری و تحقق استراتژی‌ها ایفا می‌کند.

اگر فرآیند استخدام بدون توجه به اصول حرفه‌ای و صرفاً برای رفع نیاز فوری انجام شود، نتیجه آن می‌تواند استخدام نیروهایی نامتناسب با فرهنگ یا نیاز واقعی سازمان باشد؛ موضوعی که نه‌تنها به بهره‌وری لطمه می‌زند، بلکه موجب اتلاف منابع و ناپایداری در تیم‌ها می‌شود.