آموزش فوریت های پزشکی

فوریت‌ های پزشکی شاخه‌ ای از علم پزشکی است که به ارائه مراقبت‌ های اولیه و اورژانسی به بیماران در شرایط بحرانی و حوادث می‌ پردازد. هدف اصلی این رشته، حفظ حیات، کاهش درد و رنج بیمار و انتقال ایمن به مرکز درمانی است.

مباحث اصلی در آموزش فوریت‌ های پزشکی

ارزیابی اولیه بیمار: شامل بررسی سطح هوشیاری، تنفس، گردش خون و کنترل خونریزی است.

احیای قلبی ریوی (CPR): تکنیک‌ های فشردن قفسه سینه و تنفس مصنوعی برای بیمارانی که قلبشان از کار افتاده است.

استفاده از دستگاه شوک الکتریکی (دفیبریلاتور): برای برق‌ رسانی به قلب و بازگرداندن ریتم طبیعی آن.

کنترل خونریزی: روش‌ های مختلف بند آوردن خونریزی‌ های خارجی و داخلی.

بی‌ حرکتی: ثابت نگه داشتن اندام‌ های آسیب‌ دیده برای جلوگیری از آسیب بیشتر.

حمل و نقل بیمار: روش‌ های صحیح حمل و نقل بیمار با توجه به نوع آسیب.

مدیریت راه هوایی: باز نگه داشتن راه هوایی بیمار برای تسهیل تنفس.

تزریق داروهای اورژانسی: در برخی موارد، ممکن است نیاز به تزریق داروهای اورژانسی مانند آدرنالین باشد.

 وبینار رایگان

اصول فوریت های پزشکی

در این بخش به اصول فوریت های پزشکی خواهیم پرداخت:

مباحث اصلی در آموزش فوریت‌ های پزشکی

دوره ‌های آموزش فوریت های پزشکی

دوره‌ های آموزش فوریت‌ های پزشکی، فرصتی ارزشمند برای یادگیری مهارت‌ های ضروری برای کمک به افراد در شرایط اضطراری و حوادث فراهم می‌ کنند. این دوره‌ ها به شما کمک می‌ کنند تا در مواجهه با حوادث مختلف، خونسردی خود را حفظ کرده و با انجام اقدامات اولیه، جان افراد را نجات دهید.

چرا آموزش فوریت‌ های پزشکی مهم است؟

افزایش شانس زنده ماندن: دانش و مهارت‌ های فوریت‌ های پزشکی می‌ تواند در بسیاری از موارد، جان انسان‌ ها را نجات دهد.

کاهش عوارض ناشی از بیماری یا حادثه: انجام اقدامات اولیه و صحیح در زمان حادثه، می‌تواند از بروز عوارض جدی‌ تر جلوگیری کند.

ایجاد آرامش در محیط حادثه: افرادی که آموزش‌ های اولیه فوریت‌ های پزشکی را دیده‌ اند، می‌ توانند در شرایط بحرانی خونسردی خود را حفظ کرده و به دیگران کمک کنند.

انواع دوره‌ های فوریت‌ های پزشکی

1. دوره‌ های کمک‌ های اولیه: این دوره‌ ها به افراد عادی آموزش‌ های اولیه برای مقابله با حوادث رایج مانند سوختگی، شکستگی، خفگی و ... را می‌ دهند.

2. دوره‌ های امدادگری: این دوره‌ ها برای افرادی که قصد فعالیت در حوزه امداد و نجات دارند، طراحی شده است و شامل آموزش‌ های پیشرفته‌ تری است.

3. دوره‌ های فوریت‌ های پزشکی پیش بیمارستانی: این دوره‌ ها برای افرادی که قصد کار در آمبولانس و ارائه خدمات اورژانسی به بیماران در محل حادثه را دارند، برگزار می‌ شود.

چه کسانی باید در دوره‌ های فوریت‌ های پزشکی شرکت کنند؟

نیروهای امدادی: آتش‌ نشان‌ ها، امدادگران هلال احمر، نیروهای نظامی و پلیس

پزشکان و پرستاران: برای مدیریت بهتر بیماران اورژانسی در بیمارستان‌ ها

معلمان و مربیان: برای آموزش دانش‌ آموزان و دانشجویان در مورد کمک‌ های اولیه

عموم مردم: داشتن دانش اولیه از فوریت‌ های پزشکی می‌ تواند در مواقع اضطراری بسیار مفید باشد.

تجهیزات فوریت های پزشکی

تجهیزات فوریت‌ های پزشکی، مجموعه‌ای از ابزارها و دستگاه‌ های پزشکی هستند که برای ارائه مراقبت‌ های اولیه و اورژانسی به بیماران در شرایط بحرانی و حوادث طراحی شده‌ اند. این تجهیزات به امدادگران کمک می‌ کنند تا حیات بیمار را حفظ کرده، درد و رنج او را کاهش دهند و وی را به سرعت به مرکز درمانی منتقل کنند.

انواع تجهیزات فوریت‌ های پزشکی

تجهیزات فوریت‌ های پزشکی بسیار متنوع هستند و بسته به نوع حادثه و نیاز بیمار ممکن است متفاوت باشند. برخی از مهم‌ ترین تجهیزات عبارتند از:

• کیت احیا (CPR Kit): این کیت شامل ماسک‌ های تنفسی، آمبوبگ، راه هوایی و دستگاه مکنده برای انجام CPR است.
• دستگاه شوک الکتریکی (دفیبریلاتور): برای برق‌ رسانی به قلب و بازگرداندن ریتم طبیعی آن استفاده می‌ شود.
• مانیتور علائم حیاتی: برای اندازه‌ گیری ضربان قلب، فشار خون، میزان اکسیژن خون و سایر پارامترهای حیاتی بیمار استفاده می‌ شود.
• کپسول اکسیژن: برای تامین اکسیژن مورد نیاز بیمارانی که دچار مشکل تنفسی هستند.
• ساکشن: برای پاک کردن راه هوایی بیمار از ترشحات و مایعات استفاده می‌شود.
• آتل‌ ها و بانداژها: برای بی‌ حرکت کردن اندام‌ های آسیب‌ دیده و کنترل خونریزی استفاده می‌ شوند.
• برنکار: برای حمل و نقل بیمارانی که قادر به حرکت نیستند.
• تخته گردن: برای بی‌ حرکت کردن ستون فقرات گردنی در بیماران با آسیب نخاعی استفاده می‌ شود.
• قیچی نجات: برای بریدن لباس‌ های بیمار در مواقع اضطراری استفاده می‌ شود.
• کیت‌ های سرم‌ تراپی: برای تزریق سرم و دارو به بیمار استفاده می‌ شود.

تکنیک‌ های امداد و نجات

تکنیک‌ های امداد و نجات مجموعه‌ ای از مهارت‌ ها و روش‌ هایی هستند که برای نجات افراد در شرایط اضطراری و حوادث مورد استفاده قرار می‌ گیرند. این تکنیک‌ ها به امدادگران کمک می‌ کنند تا در سریع‌ ترین زمان ممکن و با کمترین آسیب به خود و دیگران، جان افراد گرفتار را نجات دهند.

برخی از مهم‌ ترین تکنیک‌ های امداد و نجات

ارزیابی صحنه حادثه: بررسی ایمنی محیط و اطمینان از اینکه خودتان در معرض خطر نیستید.

تماس با اورژانس: شماره اورژانس را شماره گرفته و اطلاعات دقیق در مورد حادثه و وضعیت مصدوم را ارائه دهید.

ارزیابی مصدوم: سطح هوشیاری، تنفس، گردش خون و کنترل خونریزی مصدوم را ارزیابی کنید.

احیای قلبی ریوی (CPR): تکنیک‌ های فشردن قفسه سینه و تنفس مصنوعی برای بیمارانی که قلبشان از کار افتاده است.

استفاده از دستگاه شوک الکتریکی (دفیبریلاتور): برای برق‌رسانی به قلب و بازگرداندن ریتم طبیعی آن.

کنترل خونریزی: روش‌ های مختلف بند آوردن خونریزی‌ های خارجی و داخلی.

بی‌ حرکتی: ثابت نگه داشتن اندام‌ های آسیب‌ دیده برای جلوگیری از آسیب بیشتر.

حمل و نقل مصدوم: روش‌ های صحیح حمل و نقل مصدوم با توجه به نوع آسیب.

مدیریت راه هوایی: باز نگه داشتن راه هوایی مصدوم برای تسهیل تنفس.

تزریق دارو های اورژانسی: در برخی موارد، ممکن است نیاز به تزریق داروهای اورژانسی مانند آدرنالین باشد.

آموزش احیای قلبی ریوی (CPR)

احیای قلبی ریوی (CPR) یک تکنیک حیاتی است که برای حفظ حیات افرادی که دچار ایست قلبی شده‌ اند، استفاده می‌ شود. این تکنیک شامل فشردن قفسه سینه و انجام تنفس مصنوعی است که با هدف گردش خون و رساندن اکسیژن به مغز و سایر اندام‌ های حیاتی انجام می‌ شود.

مراحل انجام CPR

1. بررسی ایمنی: قبل از شروع CPR، اطمینان حاصل کنید که محیط برای شما و مصدوم ایمن است.

2. بررسی هوشیاری: با تکان دادن شانه‌ های مصدوم و صدا زدن او، هوشیاری او را بررسی کنید.

3. تماس با اورژانس: اگر مصدوم هوشیار نیست، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.

4. باز کردن راه هوایی: سر مصدوم را به عقب خم کنید و چانه او را به بالا بکشید تا راه هوایی باز شود.

5. بررسی تنفس: گوش خود را نزدیک دهان و بینی مصدوم قرار دهید و به مدت 10 ثانیه به دنبال حرکت قفسه سینه و شنیدن صدای تنفس باشید.

6. شروع ماساژ قلبی:

• اگر مصدوم نفس نمی‌ کشد، ماساژ قلبی را شروع کنید.
• روی قسمت میانی استخوان سینه، درست زیر نوک پستان قرار بگیرید.
• دست‌ های خود را روی هم قرار دهید و با دستان صاف، به سمت پایین فشار دهید.
• عمق فشردن قفسه سینه حدود ۵ تا ۶ سانتی‌متر باشد.
• با سرعت ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در دقیقه فشردن را ادامه دهید.

7. انجام تنفس مصنوعی:

• پس از ۳۰ بار فشردن قفسه سینه، دو بار تنفس مصنوعی انجام دهید.
• بینی مصدوم را ببندید و دهان خود را روی دهان او قرار دهید.
• با یک نفس عمیق، هوا را به داخل دهان مصدوم بدمید.
• این مراحل را تا رسیدن نیروهای امدادی تکرار کنید.

 دوره بازاریابی

آموزش کمک ‌های اولیه

کمک‌ های اولیه مجموعه اقداماتی است که در شرایط اضطراری و قبل از رسیدن نیروهای امدادی برای نجات جان مصدوم انجام می‌ شود. این اقدامات شامل ارزیابی وضعیت مصدوم، کنترل خونریزی، بی‌ حرکتی، احیای قلبی ریوی (CPR) و ... می‌ شود.

مهمترین اقدامات کمک‌ های اولیه

کنترل خونریزی: با استفاده از فشار مستقیم روی محل خونریزی و بانداژ فشارنده

بی‌ حرکتی: با استفاده از آتل و بانداژ برای ثابت نگه داشتن اندام‌ های آسیب ‌دیده

احیای قلبی ریوی (CPR): شامل فشردن قفسه سینه و انجام تنفس مصنوعی

مدیریت راه هوایی: باز نگه داشتن راه هوایی با استفاده از مانورهای خاص

درمان شوک: با گرم نگه داشتن مصدوم و دادن مایعات خوراکی (در صورت امکان)