استفاده از بازی در محیطی  که کاربرد اصلی آن بازی نیست.

بگذارید قبل از اینکه توضیح دهم چرا گیمیفیکیشن، چند سؤال بپرسم.

• بازی مورد علاقه ی تو چیست؟
• چرا بازی کردن را دوست داری؟
• بازی ها چه کمکی به ما می کنند؟
• یک لحظه جهان کودکان و بزرگسالان را بدون بازی تصور کن! آیا خوشایند است؟

همه ی ما بازی کردن را دوست داریم. به همین دلیل است که بازی یکی از بزرگترین تجارت ها و سرگرمی های مردم کره زمین می باشد.

به گفته پژوهشگران دانش آموزان در محیط های فان و سرگرم‌کننده بهتر یاد می گیرند.

بر اساس تحقیقات انجام شده بر دو گروه دانش آموز، آنهایی که درس مربوطه را از طریق بازی در کلاس یاد گرفته بودند ۶۰ درصد نمرات بالاتری گرفته بودند به نسبت آنهایی که بدون بازی به آنها آموزش داده شده بود.

پس نتیجه آن شد که با بازی مطالب را بهتر یاد می گیرند.

شما در این کارگاه یاد می گیرید که چطور از گیمیفیکیشن در کلاس درس خود بهره ببرید و نتایج خارق العاده آن را ببینید اما واقعا چرا؟

مهم نیست که شما چقدر مدرس خوب و کاربلدی باشی. اگر نتوانی علاقه را در زبان آموزان بوجود بیاوری همه ی آنها کسل و خسته خواهند شد و بازدهی کلاس شما به کمترین میزان ممکن می رسد.

یکی از راه های ایجاد انگیزه  و علاقه در کلاس بازی کردن است. شما با این کار به معلم بهتری تبدیل می شوی.

بی پرده بگویم: اگر نتوانی کلاس شاد و سرگرم کننده ای در کنار آموزش درست و اصولی داشته باشی به زودی کارت را از دست خواهی داد، این روند محکوم به شکست است.

چرا من با این صراحت و جرات می گویم که محکوم به شکست است؟ به این دلیل که ما اکنون با زبان آموزان نسل X و Z مواجه هستیم. افرادی که به طرق مختلف بمباران اطلاعات شده اند و هر روز در معرض اطلاعات جدید قرار می گیرند.

به نظرت آیا نمی توانند تمامی اطلاعات را با مشاهده ی ویدیو های رایگان و غیررایگان در اینترنت پیدا کنند و یاد بگیرند؟ الان عده ای می گویند نه آقا این فرق می کنه! والا فرق آنچنانی ندارد اگر قرار باشد همان مطالب ارائه شود. چه فرقی می کند اگر نتوانید آن را جذاب کنید؟

بگذریم.

در همین ارتباط دنیل پینک کتابی را نوشته است به نام ذهن کامل نو A whole new mind که تغییرات آینده جهان را به ما نشان می دهد. به گفته ی او باید به سمت بازی حرکت کنیم و از آن در کسب و کارمان استفاده کنیم. البته گفته ی او خیلی زود به حقیقت پیوست.