در جهانی که هستی ما مورد تهدیدی عمیق قرار گرفته و مرگ و ویرانی رو می‌توان در جای جای آن مشاهده کرد، چگونه می‌توان انسانی اصیل باقی ماند؟ چگونه می‌شود زندگی کرد وقتی معنا در تردید است، امید در حال احتضار است و مرگ، دیگر نه دوردست، که یک واقعیت روزمره شده؟
در این وبینار، به جای ارائه توصیه‌های سطحی یا امیدهای بی‌پایه، تلاش می‌کنیم پاسخ‌هایی اصیل برای پرسش‌های بنیادین و عمیق انسان در دل بحران پیدا کنیم، پرسش‌هایی از قبیل: نقش رنج چیست؟ مرگ چگونه بر کیفیت زیستن ما اثر می‌گذارد؟ در دل تروما و بی‌معنایی، آیا می‌توان چیزی را دوباره ساخت؟