روی صحبت من با مادرهاست،

یعنی تمام افرادی که برای کودک،

خصوصا کودک زیر دوسال نقش مراقب اصلی رو دارن!

همه شما،       

              با مراقبت از جسم کودکتون،

مثل تغذیه مناسب، محافظت از سرما، گرما و زمین خوردن،

تامین وسایل رفاهی و آسایشش

و خیلی چیزای دیگه  آشنایی دارید و

کم نمیذارید. 

                  سوالم اینه:

در رابطه با مراقبت از عواطف و احساسات کودکتون چی؟

آیا می‌دونید اگر فرزندتون، قلب و ریه و عضلات و استخونای سالمی داشته باشه

و همه امکانات رفاهی براش مهیا باشه!!

اما از نظر عاطفی دچار خلا و تنهایی باشه!

در بزرگسالی چی سرش میاد؟

کودک-رواندرمانگرهای بزرگی مثل وینیکات، کلاین، اینزورث و بیون،

که در زمینه پیوند عاطفی کودک و مادر مطالعات زیادی کرده اند میگن:

مراقبت‌های عاطفی مادرانه از کودک، سرنوشت عاطفی او رو رقم میزنه!

             و مادر بقدرکافی خوب،

مادریه که بتونه نیازهای عاطفی کودکش رو درک کنه و

او رو از نظر احساسی هم تغذیه‌کنه،

تصورکن چه عالی می‌شه اگر،

بجای اینکه مادریِ سلطه‌جویانه، هیجانی، خودشیفته وار و چسبناک به کودکت ارائه بدی!

و یا به اصطلاح مادری یخی باشی!،

.... مادری باشی که

از پس مراقبت عاطفی از کودکت،

همراه با مراقبت از تن و جسمش بربیای!

و فرزندت رو دربرابر خلاء‌های عاطفی و اثرات مخربش واکسینه کنی!

برای یخی نبودن و واکسیناسیون عاطفی کودکت،

لازمه نقش اساسی خودت رو در تغذیه عاطفیش  باور کنی و

دانایی و مهارت مادرانه‌ات رو بالا ببری!

پس

دعوتت میکنم

به این وبینار که برای معرفی راههای افزایش خودباوری و

مهارتهای عاطفی مادرانه تدارک دیدم.

مشتاق دیدارتم
با مهر
کوچ لعیا 🌱