در وبینار حضور، بودن در زندگی را یاد می گیریم و متوجه می شویم که جهت چه چیزی در زندگی هستیم و حالا که حضور پیدا کردیم با وجود تمام فراز و نشیب ها و دغدغه ها و چالش های شخصی و اجتماعی چگونه با زندگی روبه رو شویم و چه رویکرد و عملکردی داشته باشیم. در واقع کنش باشیم نه واکنش .

با قلبی گشوده و باز و از منظرگاهی جدید با زندگی روبرو میشویم و یاد میگیریم که از فرصت کوتاه و یکه و تکرار ناپذیر خود چگونه استفاده کنیم تا آن را به اثری هنری و خاص تبدیل کنیم.

فکرها و دغدغه ها و ارزش هایمان تغییر می کند.

گویی اثر یک نقاش معروف است.

نگاهمان به خودمان و زندگی و اطرافیان و برخورد آنها متفاوت می شود.

بعد از حضور دنیا به شکل دیگه ای ادراک میشه، مثل اینکه وارد دنیایی جدید و شگفت انگیز شدی.