تصور کنید بچه‌ای مشغول بازی کردن است و در این بازی غرق شده؛
ناهار آماده شده و صدای مادرش بلند می‌شود.
اما صدا و حرف مادر و حتی بوی خوش غذا قابل شنیدن نیست!
تصور کنید مشغول بازی کردن هستید، بازی جذابی که عاشقش هستید، به مرحله‌ای سخت می‌رسید، شکست میخورید، عصبانی و مکدر می شوید، اما دوباره از نو شروع می‌کنید و مأیوس نمی‌شوید!
تصویر بازی فوتبال بچه‌ها را در محله مجسم کنید. دو نفر به قصد برنده شدن تمام تلاششان را می‌کنند که در مقابل هم کم نیاورند، مانند سوباسا و کاکرو می‌جنگند، عرق می‌ریزند، زخمی می‌شوند، اما در انتهای بازی حال خوبی دارند و با هم به سمت ساندویچ فروشی سر کوچه می‌روند تا گشنگی امان‌شان را نبرد.
این خاصیت بازی‌هاست؛
استفاده از المان‌های مختلف بازی در محیط‌های واقعی مثل کسب و کار، آموزش و حتی زندگی شخصی (گیمیفیکیشن یا بازی‌وار سازی) پدیده‌ای است که از سال ۲۰۱۲ در حال رشد و استفاده است.
هدف ما این است که بتوانیم کارهای مختلفی که در روزمره نیاز است انجام دهیم را تبدیل به مراحل مختلف بازی کنیم تا کمی بیشتر از زنده بودن و زندگی کردن لذت ببریم.