اتیکت، در فرهنگ لغت فارسی عمید به معنای آداب معاشرت است؛ آداب معاشرت مجموعه آداب و اصول قواعدی است که کمک می‌کند در محیط کار و زندگی، در فضای حقیقی و مجازی، در مذاکره و نمایشگاه، در مهمانی‌ها و میزبانی‌ها، تصویری مثبت از خود برای دیگران بسازیم و کمک کنیم که حضور ما تاثیری مثبت بر فضای جمع داشته باشد.

اتیکت را شاید بتوان شکلی از اخلاق مدرن دانست. شاید هم روشی برای تاثیرگذاری مثبت بر مخاطب. به هرحال، بسیاری از ارتباطات و مذاکره‌های ما، نه بخاطر یک اشتباه بزرگ و عجیب، بلکه بخاطر اشتباه‌های کوچک و ساده از بین می‌روند. نکاتی که عادت نکرده‌ایم به آن‌ها توجه کنیم.

بسیاری از افراد آداب معاشرت را در حد نحوه چینش میز غذاخوری و نحوه برداشتن و استفاده از وسایل غذاخوردن می‌دانند. امیلی پست در این رابطه می‌گوید:

«هیچ چیز کم اهمیت‌تر از این نیست که شما کدام چنگال استفاده می‌کنید، آداب معاشرت علم زندگی است و شامل همه چیز می‌شود.»

آداب معاشرت یک راهنما برای مودب بودن و داشتن رفتار و برخورد درست و مناسب با دیگران در موقعیت‌های مختلف است و آموزش و ترویج آن در جامعه می‌تواند باعث بهبود ارتباطات افراد با یکدیگر شود. آداب معاشرت به ما می‌آموزد چگونه به دیگران احترام بگذاریم و باعث به وجود آمدن روابط محترمانه و صمیمی بین خود و دیگران شویم. در گذشته رعایت آداب معاشرت مختص قشر خاصی از جامعه و بیشتر نشان‌گر سطح بالای طبقاتی و اشراف‌زادگی بود؛ اما امروزه و با توسعه فرهنگ ارتباطات و گسترش جوامع آداب معاشرت یا اتیکت به صورت ترکیبی از رفتار و آداب و رسوم درآمده که منعکس‌کننده سطح فرهنگی افراد در یک جامعه است.»

امروزه جوامع و فرهنگ‌ها به سرعت در حال تغییر و تحول هستند و داشتن یک مجموعه قوانین ثابت به عنوان آداب معاشرت امری دشوار و شاید نشدنی است. به همین دلیل لازم است که همواره در این مورد اطلاع داشته و خودمان را بر اساس این قواعد به رو نگهداریم. به خاطر داشته باشید که آداب معاشرت در واقع یک راهنما برای رفتار ماست و نبایستی آن را به عنوان قوانینی سخت و انعطاف ناپذیر در نظر گرفت این قوانین را میتوان بر اساس احترام و ادب و رفتارهای مناسب دانست.