خیلی هامون با ویژگی کمال گرایی تا حدی آشنایی داریم و شاید خودمون رو یک آدم کمال گرا بشناسیم. خیلی ها کمال گرایی رو به عنوان یک ویژگی مثبت و سازنده میشناسند که کمک میکنه رشد بیشتری در زندگی داشته باشند اما آیا واقعا اینجوریه؟ 

خیلی هامون لیستی از کارهای انجام نشده و عقب افتاده داریم (اهمال کاری) که به خاطر کمال گراییمون نگرانی و ترس زیادی از شروع کردن و انجام دادنشون داریم. از یه طرف میل زیادی به درست انجام دادن و کامل انجام دادن کار‌ها داریم و از طرفی انرژی و توان شروع کردن یا ادامه دادن رو نداریم. خلاصه آدم های کمال گرا تجربه مشترکی از احساس خستگی، ناتوانی و تحت فشار بودن دارند. 

اما آیا میشه کمال گرایی رو از بین برد؟ یا میشه یه زندگی مسالمت آمیز باهاش داشت؟

نکته مهم اینه که نمیشه کمال گرایی رو از بین برد چون این ویژگی طبق شرایط زندگی و کودکیمون شکل گرفته و سالیان سال هست که با ماست حتی شاید در خیلی از مواقع به کمک ما آمده باشه و در جهت رشدمون بوده. اما مسئله اینجاست که در حال حاضر دیگه خبری از چهره کمک کننده کمال گرایی نیست و اغلب در حال آسیب و فشار هستیم.

من، نیلوفر نعمت پور، دانشجوی ارشد مشاوره خانواده از دانشگاه تهران و درمانگر با رویکرد هیجان مدار هستم و سال گذشته رو صرف شناخت دنیای کمال گرایی و راه‌ های مدیریت آن کرده ام. در این وبینار قراره که تجربیات و نتایج گفت و گوییم با افراد کمال گرا و نتایج پژوهش‌های علمی در این زمینه را با شما در میان بگذارم. 
با شرکت در این وبینار نگاه جدید و علمی نسبت به کمال گرایی پیدا می‌کنید و راه خودتون رو برای رو به رو شدن با کمال گرایی را میفهمید.