هیچ سازمانی ظرفیت انجام همه کارها را ندارد. یا آنکه دانش، زمان و یا تجهیزات مورد نیاز را در اختیار ندارد. گاه نیز به صرفه نیست که سازمان خودش آن را انجام دهد. در این هنگام نیازمند تدارک است تا شرکت یا نهادی را به عنوان تأمین‌کننده پیدا کند و انجام آن کار را از او بخواهد. برای این کار لازم است تأمین‌کننده مناسبی را پیدا کرده و بر اساس برنامه‌ریزی خود، ارتباط درستی با آن برقرار کرده و با قراردای انجام کار را به او سپرد. راهبرد چنین رویکردی نیازمند شناخت کامل از نیازهای سازمان، بازار موجود، تأمین‌کنندگان و بسیاری عوامل دیگراست. 

از نگاهی دیگر می‌توان دریافت  این همه کار نخواهد بود و تدارکات نیاز به دانش ویژه و خاص خود را دارد. در سلسله وبینارهای مدیریت تدارکات تلاش می‌شود این نیازها شناسائی و بررسی شده و راهکارهای مناسبی برای بهینه سازی تدارکات ارائه گردد.

در اولین وبینار از سلسله وبینارهای مدیریت تدارکات به شیوه‌ها و شاخص‎های ارزیابی تأمین‌کنندگان پرداخته و به پرسش‌های زیر پاسخ خواهیم داد:

o استراتژی تدارکات خود را بر چه مبنایی تدوین کنیم؟
o چه عواملی در تدوین این استراتژی‌ها نقش دارد؟
o رویکرد استراتژیک در شناسائی و انتخاب تأمین‌کننده  (Strategic Sourcing)  چیست؟
o این رویکرد به دنبال چه ارزشی برای ما ایجاد خواهد کرد؟
o این رویکرد به دنبال چه ویژگی‌هائی در تأمین‌کننده و حتی خریدار است؟
o استراتژی ما در تدارکات، چه تغییری در شیوه ارزیابی ایجاد می‌کند؟
o آیا این استراتژی شاخص‌های جدیدی را شکل خواهد داد؟
o ریسک‌های ناشی از رویکرد استراتژیک در تدارکات چه خواهد بود؟

هم‌چنین شاخص‌های گوناگون ارزیابی بررسی شده و درباره نقش هریک و وزن آن در تعیین نهائی تأمین‌کننده بحث خواهد شد.

در اولین وبینار از سلسه وبینارهای مدیریت تدارکات با مفاهیم زیر از زبان استاد مهندس سید محمد حسن موسوی و مهندس هادی اسکند  آشنا می شویم: 

oاستراتژی‌های تدارکات
o روش‌های انتخاب پیمانکار
o شیوه‌های ارزیابی
o شاخص‌های ارزیابی