اختلال طیف اوتیسم یک اصطلاح گسترده است که برای توصیف گروهی از اختلالات رشدی عصبی استفاده می شود این اختلالات با مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی مشخص می شوند.افراد مبتلا به این اختلالات اغلب علائم یا الگو های رفتاری محدود ، تکراری و کلیشه ای را نشان می دهند. اوتیسم نا توانی پیشروی کننده است که برای تمام عمر ادامه دارد ، این اختلال تنها یک نمونه از چندین اختلال موجود در حوزه روانشناسی بالینی کودک و نوجوان است واقعیت مجازی و رباتیک می تواند در ارتقا عملکرد و بهبودی و ... افراد مبتلا به این اختلالات موثر باشد . یک ربات اجتماعی ، یک ربات خودمختار است که با پیروی کردن از رفتار ها و قوانینی که مربوط به نقشش است با انسان ها یا سایر واحد های فیزیکی خود مختار تعامل و ارتباط برقرار می کند. طراحی یک ربات خود مختار اجتماعی بسیار چالش برانگیز است چرا که ربات نیاز به یک مفسر صحیح از رفتار ها و واکنش های متناسب مردم دارد. اولین آزمایشگاه رباتیک اجتماعی - شناختی ایران در آذر ماه سال 1392 در قطب علمی طراحی ، رباتیک و اتوماسیون دانشگاه صنعتی شریف توسط دکتر علی مقداری ، دکتر مینو عالمی ، دکتر علیرضا طاهری و گروهی از همکاران و پژوهشگران تاسیس و راه اندازی شد. این گروه بین رشته ای و چند زمینه ای با اجرای پروژه های متنوع بویژه طراحی و ساخت خانواده ربات های اجتماعی ایرانی (آرش ، آرمین ، مایا ، آوا ، روما و تابان) تا کنون موفق به کسب جوایز متعدد ملی و بین المللی شده اند. در نهایت با توجه به اهمیت این موضوع در این نشست علمی قصد داریم که به بررسی کاربرد ربات های اجتماعی و بازی های واقعیت مجازی در حوزه روانشنلسی بالینی کودکان به ویژه کودکان اوتیسم بپردازیم.