هنرمندان ،همه هنری دارند به جز هنر فروش .لفظ هنرمند ثروتمند را کمتر شنیده ایم چرا که صاحبان هنر دلالان یا فروشندگان خوبی برای فروش آثارشان نیستند.

در درجه ی اول باید یک هنرمند باور قویی نسبت به هنرش داشته باشد یعنی از درون بپذیرد که هنرش ارزشمند است .باور درونی ماست که دیگران را به باور میرساند .زمانیکه خودمان خودمان را باور کنیم و توانایی هایمان را بشناسیم و قدرش را بدانیم دیگران نیز قدرشناس آن خواهند بود .

زمان انتخاب رشته که می‌رسد ،اکثر مشاوران به پدر و مادرها میگویند ،رشته های هنری بسیار پرخرج است اما هیچ کس چرا نمی‌گوید رشته های هنری پر درآمد است.

خانه ی مولتی میلیاردرها پر است از آثار هنری هنرمندان اما هیچ کدام از آن هنرمندان مولتی میلیاردر نیستند چون آنها نه به دنبال کسب درآمد زیاد از هنرشان بوده اند و نه میخواستند و نه بلد بودند .

از زمانی که وارد هنر شده ام پانزده سال میگذرد .من در مقابل هم رده ها و هم سن و سالهایم یعنی کسانی که پانزده سال در کارها و رشته های دیگری بودند پیشرفت مالی کمتری داشته ام .اندوخته یا پس انداز کمتری دارم .چون همه هنری دارم الا هنر فروش یا هنر کسب در آمد از هنرم .تا کنون پنج وبینار و دو تا ورکشاپ برای این منظور برگزار کرده ام تا بتوانم بر ضعف خود فائق شوم و این مشکل را ریشه یابی کنم .و به جرئت می گویم ،از زمانیکه شروع به تفکر و تدریس در این مورد خاص شدم در آمد بهتری داشته ام و قرار است پرچمدار نهضتِ " هنرمند ثروت ساز " باشم .

هنر بقدری ارضا کننده است به قدر روح انسان را غنی میکند که اغلب هنرمندان برای ثروت و پول تره هم خرد نمیکنند و حاضرند در کنج عزلت و در خرابه ای هنرشان را ادامه دهند .هستند کسانی از آشنایانم که هنرمند ماهری است اما سالهاست که خود و خانواده اش در سطح بسیار پایینی زندگی میکنند .به راستی چه راههایی وجود دارد که هنرمندان از آن غافلند اما دلالان هنری آن را به خوبی میشناسند و میتوانند تابلو ها یا آثار هنری را با قیمتها گزاف معامله کنند .چرا باید زحمتش را هنرمند بکشد و سود و پولش نصیب فرد دیگری بشود ؟؟

به عنوان یک هنرمند آیا همیشه فکر میکرده اید که هنرتان فقط منحصر به خودتان است و یا هدیه دادن و هرگز فکر نکردید که میشود از آن زندگی یا سطح اقتصادی زندگیتان را بالا ببرید ؟ من یک طراح لباسم ،طراحی لباس از مشاغل پر در آمد و مطرح دنیاست .با هنرجویانم که صحبت میکنم میگویند که ما به دلیل محدودیت هایی که در کشورمان داریم امکان پیشرفت نداریم اما من مثالهایی از این دست یافتم که کاملا این گفته را رد میکند .اعتقاد به هر چیزی درست است .یعنی اگر اعتقاد داشته باشی که محدودی ،محدودی و اگر اعتقاد به هیچ مانعی نداشته باشی ؛آزاده آزادی !

در دجه ی اول فکر و اعتقاد ماست که همه چیز را دگرگون میکند .دنیای ما هم فرنکاس است با باور و ذهن ما ...