من وقتی بچه بودم خیلی با خواهرم مقایسه میشدم و منم چون نمیدونستم چطوری رفتار کنم شروع به جیغ و داد زدن میکردم و دعوا میشد یا این که یک گوشه مینشستم و گریه میکردم.

و احساس میکردم هیچ استعدادی ندارم و به همین صورت پیش رفت و من کلا راه خواهرم رو میرفتم تا این که از دانشگاه فارغ التحصیل شدم اما احساس پوچی میکردم تا این که بلاخره مجبور شدم برای رهایی از این حس در کلاس های عزت نفس، فن بیان و مدرسی ثبت نام کنم و خدارو شکر خودم رو بیشتر شناختم و روابطم بهتر شد.

حلا میخوام به شما دوستان کمک کنم که دیگه به این حس پوچی نرسید وگرنه ممکنه نتونید ازش بگذرید و رفتاری نکنید که دیگه قابل جبران نباشه پس اگه آماده ای دستاتو یزار تو دستام