اگر در یک دوره خوب کسب‌وکار شرکت کنیم، مهارت‌های مهمی را خواهیم آموخت. مثلا:

• اینکه چطور یک ترازنامه را بررسی کنیم؟
• چگونه راهبردهای رقبا را تحلیل کنیم؟
• هنگام بستن قرارداد چگونه مذاکره کنیم؟
• و چگونه از پس چالش‌های بازار و مسائل فروش بربیاییم؟

اما وقتی وارد محیط کار می‌شویم، با چالش‌های دیگری مواجه خواهیم شد که چندان انتظارش را نداشته‌ایم: 

• همکاری داریم که همه رفتارهایش جذاب است و با هیجان تمام با دیگران موافقت می‌کند اما در باطن در مورد همان افراد عقاید مسمومی دارد.
• همکاری داریم که در برابر هرگونه انتقاد مودبانه یا بازخورد خیرخواهانه، بی‌درنگ با نفرت و خشم واکنش نشان می‌دهد.
• همکاری داریم که با وظیفه‌شناسی تمام از دستورات پیروی می‌کند اما نمی‌تواند چشم‌انداز یا ابتکار اصیلی را ارائه دهد. 

این پدیده آنقدر عجیب است که معمولا ترجیح می‌دهیم وجودش را منکر شویم. برایمان ساده‌تر است تصور کنیم که کارمندان همیشه «حرفه‌ای» رفتار کنند! یعنی منطقی، کارآمد و روراست باشند، نسبت به توهین‌های خفیف بی‌تفاوت باشند، در برابر دستورات خشن پاسخگو باشند و به هیچ وجه احتمال فروپاشی روانی نداشته باشند.

ما تحت فشار زیادی هستیم تا حقیقتی را فراموش کنیم که در زندگی شخصی‌مان کاملا به آن پی برده‌ایم: اینکه انسان‌ها بی‌نهایت پیچیده، پیش‌بینی‌ناپذیر و شکننده‌اند...

دانستن در مورد هوش هیجانی تا حد زیادی مسئله را برای کارمندان و کارفرمایان روشن می‌کند و احتمال تعارض را به شدت کاهش می‌دهد.