وبینار هوش هیجانی

هوش هیجانی را میتوان استعداد، مهارت یا قابلیتی دانست که عمیقاً تمامی توانایی‌های فردی را در دایرهٔ خود دارد.در مدل گُلمن به‌طور خلاصه پنج حوزهٔ اساسی هوش هیجانی مورد بررسی قرار گرفته‌است:

• شناخت هیجان‌ها و احساسات خود، خودآگاهی

• مدیریت هیجان‌ها و احساسات خود، خودمدیریتی

• خودانگیزشی

• تشخیص و درک هیجان‌ها و احساسات دیگران، دیگرآگاهی

• مدیریت رابطه با دیگران، دیگر مدیریتی

برای اینکه بدانید در وبینار هوش هیجانی درباره چه مطلبی قرار است صحبت کنیم میتوانید این ویدیو سه دقیقه از رابین شارما ببیند یا متنی را که در ادامه برایتان نوشته ام بخوانید. البته  من دیدن فیلم را به شما پیشنهاد می‌دهم.

 

 
هوش هیجانی از نگاه دانیل گلمن

دکتر دانیل گلمن در پژوهشی که در رابطه با حدود ۲۰۰ سازمان بزرگ جهانی انجام داد، متوجه شد که هرچند ویژگی‌های متعارف مانند هوش، استقامت، اراده و چشم‌انداز، لازمه مدیریت و رهبری اثربخش هستند، اما این ویژگی‌ها برای تضمین موفقیت یک رهبر، کافی به نظر نمی‌‌آیند. او به این نتیجه رسید که برای موفقیت در رهبری، برخوردار بودن مدیر از هوش هیجانی، قابلیتی بسیار مهم و لازم است.

مدل گُلمن امروزه به‌طور وسیعی به رسمیت شناخته شده‌است. این مدل می‌گوید وقتی فردی دارای هوش عقلی یا بهرهٔ هوشی (IQ) بالایی است، لزوماً دارای هوش هیجانی بالا نیست. هوشمند بودن یک امتیاز است که البته تضمینی برای موفقیت در زندگی و روابطِ بین فردی و اجتماعی نخواهد بود.و با مفهوم هوش هیجانیتوضیح داد که چرا افرادی با بهرهٔ هوشیِ (به انگلیسی: Intelligence quotient | IQ) متوسط، موفق تر از کسانی هستند که نمره‌های بالاتری از “IQ” دارند. بهرهٔ هوشی نمی‌تواند به خوبی از عهدهٔ توضیحِ سرنوشت متفاوتِ افرادی بر آید که فرصت‌ها، شرایط تحصیلی و چشم‌اندازهای مشابهی دارند.

ما در این وبینار دو ساعته هوش هیجانی با تدریس سجاد سعید نیا به موضوع هوش هیجانی می‌پردازیم و می‌آموزیم چطور و چگونه این هوش را در خود تقویت کنیم تا بتوانیم از آن در زندگی بهره ببریم.

  مدرس این وبینار سجاد سعیدنیا  است

سجاد سعیدنیا به عنوان یک کوچ و روان‌شناس به افراد کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بگیرند. او کار خود را با مهندسی شروع کرده است و با مدیریت ادامه داده است و همواره دنبال راهی بوده است تا زندگی را برای دیگران راحت‌تر کند.
حالا روان‌شناسی می‌داند و با تجربه زیاد در تدریس و کوچینگ، می‌خواهد به افراد کمک کند تا هیجان و احساس را که جزء اصلی تصمیمات هستند، مانع رسیدن به اهداف نباشند بلکه تبدیل شوند به منبع اصلی.