«دیوان کیفری بین المللی» به عنوان مهمترین بازیگر و کنشگر بین المللی نظام عدالت کیفری جهانی بیش از دو دهه است که برای پایان بخشیدن به بی کیفرمانی مرتکبان شدیدترین جرایم بین المللی تلاش نموده است. این مسیر عدالت گسترانه همراه با چالش ها، کامیابی ها و عدم موفقیت های پرشمار و پردامنه ای بوده است. دولت ایران هرچند عضو دیوان کیفری بین المللی نمی باشد لیکن به عنوان دولت امضا کننده اساسنامه رم متعهد به پاسداشت اهداف موسس این تنها محکمه دائمی بین المللی در عرصه عدالت کیفری می باشد. گسترده شدن قلمروی صلاحیتی آن به نقاط بحرانی در غرب آسیا مانند فلسطین و افغانستان لزوم توجه به این نهاد و بسط مطالعات آن را برای جامعه حقوقی و مدنی ایران و همچنین کارشناسان دستگاه سیاست خارجی دو چندان کرده است. این نهاد ظرفیت های پرشماری در بسط گفتمان عدالتخواهی بین المللی دارد که منافع معنوی ایران در پرتو آن قابل تامین شدن است. همچنین رویه قضایی دیوان در گسترش دانش حقوق کیفری بین المللی ایفا می کند که اطلاع از آن در جهانی شدن افق دید حقوق دانان و حقوق خوانان ایرانی موثر است.

«مرکز حقوق کیفری بین المللی ایران» با رصد علاقه مندی فزاینده به نظام عدالت جهانی در میان ایرانیان و در راستای گسترش مطالعات دیوان کیفری بین المللی و ارائه دانشی اصیل و دست اول به علاقه مندان فارسی زبان با مشارکت موسسه تحقیقیات علوم جزایی و جرم شناسی دانشگاه تهران و بعد از چندین سال برگزاری موفق کارگاه های آموزشی کوتاه مدت آشنایی با دیوان کیفری بین المللی نخستین دوره از «مدرسه بهاره دیوان کیفری بین المللی» را برگزار می نماید که  از این پس در اردیبهشت ماه هر سال به عنوان نخستین مدرسه تخصصی آشنایی با دیوان کیفری بین المللی به زبان فارسی برگزار خواهد شد. 

مدرسه بهاره دیوان کیفری بین المللی در سال ۱۴۰۰ که در آستانه تغییر مهم دادستان دیوان می باشد فرصت کم نظیری است برای اشنایی با اخرین تحولات و پرونده های به فرجام رسیده و جاری در دیوان کیفری بین المللی و همچنین مسائل و موضوعات متنوع مرتبط با دیوان کیفری بین المللی. شاخصه شاخص این دوره بهره مندی از مدرسین و صاحب نظرانی است که یا در این نهاد بین المللی مشغول به کار هستند و یا از نزدیک مباحث دیوان را دنبال می نمایند و می توانند بر اساس آموخته ها و تجارب خود دانش مفیدی را در اختیار مخاطبان و علاقه مندان قرار بدهند.