بازی چیست و چرا مهم است؟

در پروازها حین اینکه مهماندار هواپیما دستورالعمل پرواز را ارائه می‌دهد، از مسافران می‌خواهد که در موراد اضطراری که افت فشار به وجود می‌آید، قبل از کمک به کودک، اول خودشان ماسک اکسیژن بزنند. درست مانند همین دستورالعمل برای درک بازی و کودکی باید رد بازی را در خاطرات کودکی خودمان به عنوان والد یا مربی دنبال کنیم. تعاریف مختلفی برای چیستی بازی ارائه شده‌است. ژان پیاژه روانشناس و نظریه‌پرداز بزرگ تعلیم و تربیت بازی را شغل کودک می‌‎‌داند. استورات براون معتقد است که هیچ‌چیزی به اندازه بازی مغز کودک را به کار نمی‌گیرد. آقای راجرز مجری مشهور برنامه‌های کودک آمریکایی درباره بازی می‌گوید: «ما بازی را اغلب یک موضوع جدی مثل یادگیری می‌دانیم. در صورتی که اینطور نیست. بازی برای کودکان خود یک فعالیت جدی محسوب می‌شود.» استوارت براون در بیان خصوصیات بازی این موارد را بیان می‌کند:

• به طور مشخص هدف خاصی را دنبال نمی‌کند (فعالیتی است که به خاطر خودش انجام می‌شود!)
• داوطلبانه است. 
• جذابیت ذاتی دارد. 
• فارغ از زمان است. 
• باعث می‌شود حواس فرد معطوف به خودش نباشد. 
• قابلیت بداهگی دارد.
• میل به ادامه آن داریم. 

بازی به شکل عمیقی روی کودک اثر دارد، حتی قبل از تولد حداقل به شکل غیرمستقیم. جنین انسان بر خلاف حیوانات سه چهارم از یک سال را در رحم مادر به سر می‌برد و در زمان تولد ضعیف است. در دوره بارداری جنین به شدت تحت تاثیر تغذیه مادر و میزان استرس او قرار می‌گیرد. رشته‌های عصبی که الگوهای مغزی را برای تمام عمر ما فراهم می‌آورند در همان مرحله اول در بدن مادر شکل می‌گیرد. وقتی مادرِ باردار بازی کند سطح استرس و نیز مشکلات بارداری او کاهش می‌یابد. امروزه عصب‌شناسان، زیست‌شناسان متخصص رشد، روانشناسان، دانشمندان و محققان علوم اجتماعی در هر حوزه علمی به این موضوع پی برده‌اند که بازی یک فرآیند زیستی عمیق است. فرآیندی که در طی اعصار متمادی در گونه‌های مختلف حیوانات وجود داشته و به بقای آن‌ها کمک کرده‌است. بازی مغز را شکل می‌دهد و حیواناتی زیرک‌تر و وفق‌پذیرتر می‌‍سازد. در سطح بالاتر بازی همدلی ایجاد می‌کند  و امکان شکل‌گیری گروه‌های اجتماعی پیچیده را فراهم می‌آورد. بازی هسته اصلی خلاقیت و نوآوری برای گونه ما انسان‌هاست. انسان‌ها از بزرگ‌ترین طرفداران بازی هستند. ما برای بازی ساخته شده‌ایم و از طریق بازی ساخته می‌شویم. در هنگام بازی درگیر ناب‌ترین نوع بیان انسانیت و خالص‌ترین شکل ابراز فردیت می‌شویم. تعجبی ندارد اکثر لحظات خوش که بهترین خاطراتمان را ساخته‌اند اوقاتی بودند که بازی می‌کردیم.