پرورش فرزند بر اساس تئوری انتخاب 

اگر به زندگی افرادی که می دانید مشکلات رابطه ای دراز مدت دارند توجه کنید، یا به مشکلات رابطه ای خودتان صادقانه نگاهی بیندازید، می بینید که تعداد اندکی از ما می توانیم برای این مشکلات راه حل های موثری بیاییم.

در بیشتر موارد مشکلات مزمن می شوند و حل نشدنی و سرانجام با پائین تر و پائین تر آوردن سطح توقعات خود از رابطه هایمان، یاد میگیریم با ازدواج و زندگی مشترک ناخشنود خود به زندگی ادامه دهیم. 

به نظر من (دکتر گلسر)در خصوص فرزندان خود نیز به همین شیوه عمل می کنیم.

ما سرخوردگی و ناامیدی را از آن ها کم‌ می کنیم و آنان نیز متقابلا انتظار خود را از ما کم‌تر و کم تر می کنند.

بزرگترین نگرانی بیش تر والدین، آینده فرزندانشان است و این که آیا آینده شاد و موفقی خواهند داشت یا نه ؟

از نظر من چیزی که به اندازه همین نگرانی والدین اهمیت دارد این است که آیا آن ها دوست دارند وقت خود را با ما بگذرانند؟ و آیا ما دوست داریم اوقاتمان را با آن ها بگذرانیم؟ اگر آن ها خشنود باشند و دوست داشته باشند که بخشی از وقت خود را با ما بگذرانند، در جایگاه والد، به عنوان والدین، احساس سعادت و خشنودی می کنیم.