زمانی که نورون‌های مغزی دست به تخلیه شدید و غیرطبیعی الکتریکی می‌زنند تشنج اتفاق می‌افتد. تشنج در یک تقسیم‌بندی کلی به دو نوع تشنج‌های علت‌دار و تشنج‌های بدون علت تقسیم می‌شود. اگر علت این تخلیه الکتریکی نامشخص باشد و تشنج به صورت تکرار شونده اتفاق بیفتد با نام صرع شناخته می‌شود. حدود یک درصد از کودکان از بدو تولد تا سن ۱۴ سالگی به بیماری صرع مبتلا می‌شوند. برای درمان تشنج‌های علت‌دار باید ابتدا علت تشنج را پیدا کرد و با توجه به نوع تشنج و علت پدیدآورنده آن از داروهایی که توسط دکتر متخصص تجویز می‌شود استفاده کرد. تشخیص اشتباه نوع تشنج و استفاده نادرست از دارو ممکن است تشنج را شدیدتر کند.