در سال‌های اخیر در حوزه‌ی نقد ادبی مکتب‌های مختلفی به وجود آمد و ناقدان بسیاری، نظریه‌ها نقدی و ادبی خود را بر مبنای این مکتب‌ها ارائه نموده‌اند. از جمله این گرایش‌های نقدی، نقد ساختارگرایی در حوزه‌ی ادبیات و زبان‌شناسی است که پیدایش آن به فرمالیسم و مکتب پراگ برمی‌گردد. نقد ساختارگرایانه شیوه‌ای است که در آن پدیده‌های دوجزئی در ارتباط با یک کل بررسی می‌شوند و منتقد ساختارگرا بین مباحث سنتی و یافته‌های زبان‌شناسی هماهنگی ایجاد می‌کند.