والدین معمولا تلاش می کنند بهترین امکانات را برای فرزندان خود تهیه کنند. از تغذیه گرفته تا امکانات تحصیلی و ورزشی و در صورت امکان فراهم آوردن شرایط یک ازدواج توام با آرامش و امنیت.

همه اینها سرمایه‌گذاری‌های مادی و معنوی مهم و سرنوشت‌سازی هستند. اما یک مهارت کلیدی در آموزش کودک وجود دارد که کمک می کند سایر پروژه‌های پرورش فرزند به ثمر نشیند و نتیجه دهد. این مهارت که کمتر به آن پرداخته می شود، فوت و فن خواب است.

در زمینه تغذیه، شاید مهمتر از مشاور تغذیه، میزان و کیفیت خواب کودک است. خواب شبانه موثر با دخالت در میزان ترشح هورمون رشد به شدت در تعیین قد نهایی کودک موثر است. بدون وجود این عامل ممکن است فرزند علیرغم داشتن والدین قد بلند، به حداکثر رشد قدی خود نرسد.

خواب با اثر بر هورمون کورتیزول در تنظیم قند خون و متابولیسم اثر می‌گذارد. در صورت عدم پیوستگی و بی برنامگی در خواب، فرد مستعد دیابت می‌شود. حتی در نبود مشکل ژنتیکی یا تغذیه نادرست، خواب ناکافی با اختلالات روانشناختی خوردن Eating Disorder مرتبط است.

مسیر دیگری که خواب در سلامت جسمی شرکت می کند مساله ایمنی سلولی و آنتی‌بادی است. دیده شده که پاسخ به واکسن وقتی که خواب شبانه کافی وجود داشته، قوی‌تر و کارآمدتر است. بیماریهای خود ایمنی و سرطانها در کسانی که بیخوابی مزمن دارند بیشتر است.

با وجود این حقایق در سراسر دنیا، کیفیت و مدت خواب کودکان صدمه دیده است. در آمریکا ۶۰ درصد کودکان زیر ۶ سال نوشابه کافئینه مصرف می کنند. یک سوم کودکان دنیا با کمبود خواب روبرو هستند.

در پرورش هوش هیجانی، خواب خوب منجر به کنترل بهتر تکانه‌های خشم و غم و ناامیدی می شود. کسانی که خواب خوبی دارند به احساساتشان بیشتر و بهتر مسلط‌اند که این از مولفه‌های هوش هیجانی است و به شدت در روابط بین فردی موثر است.

خلاقیت و توانایی همکاری با جمع در کسانی که خوب می‌خوابند، بهتر است. روابط ما با دیگران تحت تاثیر خلق و خوی ماست.

دلبستگی ایمن و خاطرجمع یکی از پارامترهایی است که منجر به خویشتن دوستی و احساس ارزش در آینده می‌شود و رفتار کودک و والدین در زمان خواب در شکل‌گیری دلبستگی ایمن اثر می‌گذارد.

در زمینه رشد تحصیلی و توانایی یادگیری، حافظه بشدت تحت تاثیر خواب مفید است؛ یک ساعت خواب بیشتر در شب به افزایش معنی دار حافظه واژگانی کودک می انجامد.  حافظه فضایی و حرکتی نیز تقویت می شود.

متاسفانه کم خوابی پس از سپری شدن بزنگاه‌های رشد قابل جبران نیست. پس مهم است که نیازهای هر سن شناخته و پاسخ داده شود.

اخیرا این نظریه به قوت طرح شده که اختلال استرس پس از سانحه، نوعی اشکال خواب است و سم زدایی از خاطرات دردناک از وظایف یک خواب طبیعی است.

در نهایت کیفیت زندگی والدین و تمام خانواده وابسته است به خواب سالم کودکان.

بچه های بدخواب مورد برچسبهای مختلف قرار می گیرند و روابط والد و فرزند به شکلی ناهنجار شکل می‌گیرد و به پیش می‌رود. خواب از نیازهای اساسی موجود زنده است و اگر فرزند مانع خواب والدین خود شود، صدمات جبران ناپذیر جسمی، و عاطفی رخ می‌دهد؛

از جمله نوعی اضطراب دائمی و حتی استرس پس از حادثه تا سالها پس از گذار دوران نوزادی اتفاق می‌افتد.

گاه چاقی مقاوم به درمان در والدین، از عوارض بیخوابی‌های ناشی از کودک ناآرام است.

در نهایت شانس تصادف در دو سال اول تولد فرزند بشدت بیشتر می‌شود. مساله ای که نمی‌توان کوچک شمرد.

مدرسه زندگی فارسی با برگزاری دوره جامع خواب کودکان، راهنمای گام به گام والدین، تلاش می‌کند راهی منطقی و دانش‌بنیان بسوی زندگی آرام و آگاهانه بگشاید که فراتر از سلیقه‌ها و ترند روانشناختی روز قرار بگیرد و همیشه قابل استفاده و اتکا باشد.