در دنیای پیچیده امروزی، تصمیم‌گیری‌های سازمانی تنها بر پایه داده‌های خام و تحلیل‌های منطقی نیستند؛ بلکه ذهن انسان با بهره‌گیری از الگوهای شناختی به ‌منظور ساده‌سازی فرآیندهای پیچیده، در تصمیم‌گیری نقش بسزایی دارد. سوالی که در اینجا مطرح است این است که آیا تصمیماتی که در سازمان‌ها گرفته می‌شوند، همیشه بر مبنای منطق و تحلیل داده‌های واقعی‌اند؟ مطالعات نشان می‌دهند که ذهن انسان به دلیل محدودیت‌های شناختی، در معرض خطاهای سیستماتیکی قرار دارد که به‌طور ناخودآگاه بر پردازش اطلاعات و تصمیم‌گیری تأثیر می‌گذارند این الگوها که ما آن‌ها را «خطاهای شناختی» می‌نامیم، همواره در پس‌زمینه فرآیندهای تصمیم‌گیری و رفتارهای سازمانی فعال هستند.

هدف از این دوره، ارائه بینشی جامع از خطاهای شناختی، شناسایی سوگیری‌های رایج و ارائه راهکارهایی عملی برای کاهش تأثیرات منفی آن‌ها در سازمان است. در تهیه این وبینار از منابع علمی معتبر شامل سه مقاله پژوهشی و دو کتاب برجسته «نقاط کور بین ما» و «مغز داستان شما» استفاده شده است.

خطاهای شناختی، الگوهای سیستماتیکی در تفکر هستند که منجر به انحراف از منطق و عقلانیت در قضاوت می‌شوند. این خطاها از سوی ذهن به ‌عنوان ابزاری برای ساده‌سازی اطلاعات پیچیده به‌کار گرفته می‌شوند، اما همزمان می‌توانند باعث ایجاد اشتباهات جدی در ارزیابی و تصمیم‌گیری شوند.

با پیشرفت علم شناختی و توسعه فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی، انتظار می‌رود که در آینده ابزارهای پیشرفته‌تری برای شناسایی و مقابله با سوگیری‌های شناختی توسعه یابد. همکاری بین‌رشته‌ای میان روانشناسان، اقتصاددانان و متخصصان مدیریت می‌تواند چارچوب‌های جامع‌تری را برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک فراهم آورد. سازمان‌هایی که به بازبینی مداوم فرآیندهای تصمیم‌گیری خود متعهد هستند، بدون شک توانایی انطباق سریع با تغییرات محیطی را خواهند داشت.