مدت زمان جلسه اول: 69 دقیقه

مدت زمان جلسه دوم: 46 دقیقه

رشته بافت شناسی یکی از زیر شاخه های علوم تشریح (علوم آناتومی) است که به بررسی میکروسکوپی ساختارهای تشکیل دهنده بدن انسان و سایر حیوانات می پردازد. بدون تردید، اطلاع از ساختمان طبیعی و نرمال بافت های تشکیل دهنده اندام ها در بدن برای مقایسه ساختار آن ها با حالت های غیرطبیعی بیمار، ضروری و بنیادین است. به عبارت دیگر برای درک هر چه بهتر تغییراتی که به دنبال بیماری های مختلف، در بافت های بدن رخ می دهد، لازم است که در ابتدا با ساختارهای طبیعی و سالم این بافت ها آشنا بود.

بافت شناسی در واقع ادامه و دنبالۀ علم تشریح یا کالبد­شناسی است که یک علم باستانی به شمار می­رود. از صدها بلکه هزاران سال پیش، انسان از شکل اندام­های انسان و حیواناتِ اطراف خویش، حدس می­زده است که آن اندام چگونه کار می­کند. مصری­ها، سه هزار و پانصد سال پیش هنگامی که به ساختارهای لوله‌ای شکل یا رشته‌های طولانی در بدن بر می­خوردند؛ چنین گمان می­کردند که این ساختارها باید وسیله‌ای باشند برای انتقال، و هنگامی که می­دیدند که این رشته‌ها و لوله‌ها به قلب متّصل هستند چنین گمان می­کردند که  این رشته‌ها و لوله‌ها می­باید چیزی را از قلب به اندام­های بدن منتقل کنند.

بافت شناسی نیز مانند تشریح، علم ارتباط شکل و عملکرد است.

سلولهای بدن، برای آن که بتوانند در کنار هم استقرار پیدا کنند و به وظایف خود عمل کنند، نیازمند عناصر دیگری مانند تارها و مایع میان بافتی (= مایع خارج سلولی) هستند که خودِ آنها توسط سلولها تولید می­شوند. مجموعۀ سلول­ها و عناصرِ همراه آنها، بافت را تشکیل می­دهد.

بافت شناسان، بافت­های بدن را به چهار بافت اصلی (همبند، پوششی، عصبی و عضلانی) تقسیم می­کنند و آنگاه به بررسی هر یک از دستگاه­های بدن و اندام­های خاص آن از منظر این علم، می­پردازند.

 بافت شناسی نظری را می­توان به دو شاخۀ بافت شناسی گیاهی و جانوری تقسیم کرد. بافت شناسی انسانی یکی از شاخه‌های بافت شناسی جانوری است که به واسطۀ کاربرد فراوان آن در پزشکی، به همراه آسیب شناسی، پیشرفت فراوانی کرده است.

این علم با اختراع و پیشرفت میکروسکوپ پا به عرصۀ معارف بشری گذاشت. دانشمندان از همان آغاز اختراع میکروسکوپ به زودی دریافتند که برای مشاهدۀ بهتر بافتهای حیوانی می­باید تغییراتی در بافت ایجاد کنند تا بتوانند بهتر به جزئیات آن پی ببرند. رنگامیزی و نازک کردن بافت به ضخامتی در مقیاس هزارم میلیمتر، نمونه‌هایی است از لوازمی که برای مشاهدۀ بافت با دقت بالا لازم است. “فن بافت شناسی” به همۀ عملیاتی اطلاق میشود که در آن بافت را آمادۀ مشاهده زیر میکروسکوپ میکند.