چرا نت پیشگیرانه ما اثربخش نیست؟

مسئله مشترک در ارتباط با اکثر برنامه های نگهداری و تعمیرات  ، که هرگز در ابتدا به درستی طراحی نشده بودند ، این است که بین 40 تا 60 درصد از وظایف PM ، در خدمت اهداف بسیار کمی هستند. به عبارت دیگر ، بسیاری از برنامه های PM بسیار پرهزینه هستند، منافع بسیاری کمی را ایجاد می کنند.

در بسیاری از بررسی ها PMO یافته های زیر حاصل شده است :

• توصیف ناکافی کار : بسیار کوتاه ، بیان ضعیف ، ناقص
• بسیاری از کارهای PM بیش از حد انجام می شوند.
• بسیاری از کارهای PM خیلی دیر انجام می شوند.
• کارهای تکراری به چند نفر تخصیص داده می شود.
• کارهای تکراری تنها «کپی و بازنشانی» از تجهیزات مشابه هستند؛ PM ها برای قطعه (جزء) این گونه تجهیزات قابل اجرا (کاربرد) نیستند.
• بسیاری کارهای PM خیلی مزاحم هستند ، بسیاری بیشتر از آنکه مشکلی را حل کنند خود مسبب مسئله هستند.

بنابراین بایستی بپذیریم با دستیابی به 100 تطابق برنامه های PM که  50% مفید هستند و 50% اتلاف محسوب می شوند ، نمی توان به مدیریت دارایی های خوب  (Good Asset Management) دست یافت. بنابراین در فرآیند PMO در بسیاری از موارد ، یافتن  پتانسیل های بالقوه زیر در PM ها غیر معمول نیست :

• انتقال دادن تقریبا 20% - 40% از PM ها به معیار مبتنی بر شرایط
• حذف تعداد زیادی PM که هیچ چیز مفیدی انجام نمی دهند.
• بهبود اثربخشی و توسعه بازه های انجام PM ها ، برای آنهایی که باقی مانده اند.
• اضافه کردن PM/PDM روتین برای پرداختن به حالت های خرابی که با هیچ استراتژی نگهداری و تعمیرات موثری به هیچ وجه پوشش داده نشده اند.

 چیست؟PMO

روش PMO به منظور بهبود برنامه های نگهداری و تعمیرات طراحی شده است به گونه ای که فرآیند های نگهداری و تعمیرات را بهبود می دهد و اثربخشی و بهره وری دارایی و منابع انسانی را افزایش می دهد. وقتی در مورد بهبود فرآیند نگهداری و تعمیرات سخن به میان می آیند منظور مهندسی مجدد فرآیند و افزایش اثربخشی منابع انسانی  از طرق زیر است :

• حذف تمامی فعالیت های نگهداری و تعمیراتی که هیچ هدف را دنبال نمی کند و یا مقرون به صرفه نیست.
• حذف کلیه فعالیت های تکراری و مشابه PM ، که توسط گروه های مختلف به هر دلیلی برروی تجهیزات یکسان انجام می شود.
• هدایت کردن فعالیت های PM بیشتر به سمت سوی نگهداری و تعمیرات مبتنی بر وضعیت (Condition Based Maintenance)
• اضافه کردن فعالیت های نگهداری و تعمیرات به منظور جلوگیری از حالت های خرابی (Failure Mode) که پیشتر وجود داشته اند و وسابقه کارکرد تا خرابی (Run-to- Failure) داشته اند، طوری که این فعالیت های اقتصادی نیز باشند.
• حجم کار ها بر روی اپراتورها و نیروی های فنی به صورت معقول تقسیم و توزیع شود.

تمامی این موارد بایستی در قالب یک برنامه سیستماتیک و کاملا پویا گنجانده شود. تا بتواند نتایج پایدار و مسیر بهبود را در سازمان فراهم کند. در واقع PMO روشی است که برای هدف قرار دادن چرخه معیوب نگهداری و تعمیرات واکنشی بکارگرفته می شود. شکل زیر نحوه کارکرد این روش را نمایش می دهد:

نحوه کارکرد روش PMO برای بهینه سازی فعالیت های نگهداشت