احساس رنج همان حس خوشایندی است که معمولا هنگامی جان و روان ادمی را فرا میگیرد که یا چیزی را از دست داده ایم یا انچه ارزویش را داشته ایم به دست نیاورده ایم .

وقتی انچه که انتظار داشتیم رخ نمیدهد و برعکس وضعیتی خلاف میل و خواسته هایمان بر سر راه مان سبز میشود حالتی را تجربه میکنیم که باعنوان رنج از ان یاد میکنیم . در یک کگلام وقتی نقصانی و خللی پیش رویمان سر بلند میکند و ما را از خواسته های خود جدا میکند رنج میکشیم.

به همین منظور مولانا جدایی را علت اصلی رنج معرف میکنئ و میگوید 

بشنو از نی چون شکایت میکند 

از جدایی ها حکایت میکند 

به زعم مولانا ادمی وقتی انچه واجد و دارای ان است را ازدست میدهد و از مطلوب خود جدا میشود رنج میکشد که بامفهوم نفیر به معنی لابه و ناله بیان کرده است.

رنج حالتیاست که از پرده بحران و خلل درونی بر میگیرد و گاهی خود را با ترس اضطراب و تشویش روحی نیز نشان میدهد