در سال 1972 تیموتی گالوی کتابی به نام «بازی درونی تنیس» نوشت که خیلی زود به پرفروش ترین کتاب تبدیل شد. این کتاب در مورد بازی تنیس و توسعه مهارت ها برای یادگیری بهتر است.چیزی که گالوی، به عنوان یک مربی ورزشی، در کار خود کشف کرد، بازی درونی بود که به وضوح مجموعه‌ای از فراحالت‌هاست که چارچوب ذهنی را برای عملکرد بهتر و تعالی فراهم می‌کند. گالوی در پایان کتاب می نویسد:واضح است که تقریباً هر فعالیت انسانی شامل بازی های بیرونی و درونی است که باید آنها را بشناسد و بر آنها مسلط شود. اما دیدگاه شاعر بزرگ مولانا در این رابطه چیست؟