ما همواره در حال تعامل هستیم وبه ناچار باید نسبت به رفتار و اعمال اطرافیان واکنش نشان دهیم. خواه مثبت خواه منفی
گاهی بی تفاوت عبور می کنیم چون از چالش گریزانیم
گاهی یک تذکر ساده منجر به یک تنش سنگین می شود
گاه خون خونمان را می خورد و بین گفتن و نگفتن، تردید وار ادامه می دهیم تا بالاخره یک جایی خشممان خالی شود
حتی رفتار مثبت دیگران را با یک تشکر خالی به سرنوشت می سپاریم. یا با بی تفاوتی او را از عملکرد خوبش بی خبر نگه می داریم
گاهی هم با چند تکه تعارف قشنگ و توخالی سهممان را ادا می کنیم
اما چرا انقدر بازخپرد دادن سخت است؟
واقعیت اینست که بازخورد دادن بدون داشتن مهارت و نگرش صحیح، مثل رانندگی کردن یک کودک ۱۰ ساله است که نه می داند چرا و نه می داند چگونه رانندگی بکند
دراین وبینار می خواهیم به علل شکست بازخوردهایمان بپردازیم تا اگاهانه تر درمسیر ارتباطات گام برداریم