در دنیای امروز که کار تیمی به‌عنوان یکی از ارزش‌های اساسی سازمان‌ها شناخته می‌شود، گاهی یک حقیقت مهم نادیده گرفته می‌شود: همکاری هم می‌تواند از حد بگذرد. منظور از «همکاری مفرط» وضعیتی است که در آن اعضای تیم به‌طور مداوم درگیر جلسات، هماهنگی‌ها و تعاملات روزمره می‌شوند، به‌طوری که فضای کافی برای تمرکز، خلاقیت و پیشرفت فردی باقی نمی‌ماند. این پدیده نه‌تنها باعث اتلاف وقت می‌شود، بلکه انرژی ذهنی تیم را هم فرسوده می‌کند.

وقتی همکاری بیش‌ازحد شکل می‌گیرد، اعضای تیم ممکن است احساس کنند همیشه باید در دسترس باشند و هر تصمیمی را به صورت جمعی بگیرند. نتیجه این رویکرد، کند شدن فرآیندها و کاهش کیفیت خروجی‌هاست. حتی پروژه‌هایی که با اشتیاق شروع شده‌اند، ممکن است زیر بار جلسات و بحث‌های بی‌پایان از مسیر اصلی خود منحرف شوند.

در این وبینار، با حضور علی خباز، متخصص اسکرام و مربی چابکی، به بررسی دقیق این پدیده می‌پردازیم و با استفاده از مثال‌های واقعی از محیط‌های اجایل، می‌آموزیم چگونه نقطه تعادل را پیدا کنیم. خواهیم دید که همکاری مؤثر لزوماً به معنی همکاری بیشتر نیست، بلکه به کیفیت تعاملات و زمان‌بندی آن‌ها بستگی دارد.

هدف این جلسه آن است که شما بتوانید هم تیمی پویا و کارآمد بسازید و هم فضایی برای رشد و استقلال فردی حفظ کنید. با یادگیری این مهارت‌ها، می‌توانید پروژه‌ها را سریع‌تر، با کیفیت بهتر و با انگیزه‌ای بالاتر پیش ببرید—بدون آن‌که در دام همکاری مفرط گرفتار شوید.