قصه‌ها از کجا می‌آیند و نسبت‌شان
با حقیقت چیست؟

محمد باقرزاده؛ روزنامه‌نگار و استراتژیست محتوا

«هر که می‌خواهد آنچه را که هست بگوید، چاره‌ای جز قصه‌گویی
ندارد.»/ هانا آرنت.

اگرچه غبار گذر زمان بر چهره قصه‌های خبرساز همین چندسال پیش نشسته اما قصه‌ها همچنان زنده‌اند و با کوچک‌ترین یادآوری سربرمی‌آورند؛ داستان قصه‌ها و برندها اگرچه زنگار می‌گیرند اما مرگی ندارند. مثلا باید خاطرمان باشد که زنی جوان مدعی می‌شود که راننده تاکسی اینترنتی او را به دلیل پوشش دراتوبان پیاده کرده‌است. خبر در شهر می‌پیچید اما چندساعت بعد، راننده از برنامه زنده تلویزیون سربرمی‌آورد و همینجا بزرگ‌ترین بحران برند معروف سرمی‌رسد...یا مردی میان‌سال که کلیه خود را پیش‌تر اهدا کرده در برنامه پربیننده تلویزیونی از سختی‌های درمان سرطان فرزند خردسال و مصائب دسترسی به دارو می‌گوید. او می‌گوید شاید مجبورشود کلیه دیگرش را بفروشد. غلیان احساسات و هجوم پول به حساب بانکی و ناخواسته پای خیریه معروف همراه کودکان مبتلا به سرطان به قصه باز می‌شود...
این‌ها طرح قصه‌های نانوشته نیستند، روایت‌هایی از واقعیت برندهای حوالی ما در همین چندسال گذشته‌اند. به‌راستی روابط عمومی در دنیای امروز چیزی غیر از قصه است؟ چندقدم آن‌طرف‌تر، حالا گویا برندهای نامدار ایرانی با قصهاخت شده‌اند اما نسبت این‌همه قصه با حقیقت چیست؟ چطور می‌توان با روایت داده‌ها، صحت قصه‌ها را به بوته‌ی آزمایش برد؟ اگر دنیای حیرت‌انگیز قصه‌ها و برندها، بخار ازپیشانی شما هم برانگیخته، یعنی پیشپایش به نشستی دوساعته برای دیالوگ دعوت شده‌اید؛
این قصه همه ماست.