مفهوم معماری چابک که طی سال‌های اخیر در میان متخصصین معماری سازمانی طرفداران زیادی پیدا کرده، به صورت‌های مختلفی قابل استفاده و بکارگیری است. در این وبینار، ضمن بررسی اجمالی این مفهوم، یک رویکرد بکارگیری آن را به‌منظور طراحی و استقرار یک قابلیتِ (به عنوان کوچک‌ترین عنصر معماری‌پذیر در سازمان‌ها) مدیریت پروژه در محیط واقعی بررسی کرده و ابزارها، روش‌های مورد استفاده و نتایج حاصل از آن را مرور خواهیم کرد.

استقرار قابلیت‌ها در سازمان‌ها، مستلزم طراحی و هماهنگ‌سازی المان‌های آن قابلیت با سایر قابلیت‌های سازمان است. تنوع در المان‌های یک قابلیت که حداقل شامل فرآیندها، ساختار و ابزارهای قابلیت بوده، تعدد این المان‌ها در برخی از قابلیت‌ها نظیر قابلیت مدیریت پروژه و هم‌چنین پیچیدگی در هماهنگ‌سازی و یکپارچه‌‌سازی آن به‌ویژه در سطوح فرآیندی و ابزارهای فناوری اطلاعات، اتخاذ رویکردهای چابک را از یک انتخاب، به یک ضرورت تبدیل می‌نمایند. از طرف دیگر، بازطراحی یک قابلیت موجود و استقرار و عملیاتی‌سازی آن، به دلیل وجود عادت‌های سازمانی، مخاطرات متعددی را در این مسیر بوجود می‌آورد که یکی از ابزارهای مدیریت آن، تطبیق‌پذیری در طی مسیر است.

در این وبینار سعی شده است تجربیات و درس‌آموخته‌های واقعی از بکارگیری رویکرد چابک در طراحی و استقرار قابلیت مدیریت پروژه ارائه و به بحث گذاشته شود.