اگر مربی، معلم، والدین نیستید یا نمی خواهید بشوید ادامه متن را نخوانید.

فرزند بیکار دارم!

به مشاغل دست پایین راضی شدم!

من و کودکم حرف های هم را نمی فهمیم!

و کلی مسئله دیگه...

ذهنم را درگیر کرده بود؛ خواستم بین ریشه ی تمام مسائل اشتراک بگیرم، خیلی دور زدم و هزینه کردم فهمیدم حلقه مفقوده ای وجود دارد، که اکثرا به آن نمی پردازیم. 

ولی آن چه بود؟

آموزش؟ تربیت؟ مهارت؟ نه... همه اینها مهم است ولی مهم تر از همه چشم انداز است.

نکته جالب اینجاست که دلمان را وسط می گذاریم و برای خودمان اغلب هم در حوزه شغلی (تازه اگر بشود) چشم اندازی می نویسیم، درحالیکه آینده جهان را در محاسبات نمی آوریم.

بشر از ابتدا دغدغه آینده داشته و دارد، ولی چرا اینقدر الان مهم شده؟!

داستان از آنجا شروع میشود، که قدیم همه افتخار می کردند که نگا، بچه ام هزار الله اکبر مثل خودم شده ولی الان شما با این سرعت تغییرات معلوم نیست 5سال دیگه، همین شما سبک زندگی امروز را داشته باشید!   چه رسد به نسل z؟

شما دو انتخاب دارید:

1. در غار خودتان فرو بروید و بچه هایتان را در گلخانه بزارید(واکنشگر)

2. از دنیا جلوتر باشید و تلاش، برای پیشبینی کنید تا شما هم نخودی در آش بیندازید یا حداقل خودتان و خانواده را واکسینه کنید.(کنشگر)

مخلص کلام؛ بزرگترین انسان شناس هستی گفته است:( فرزند زمان خویشتن باش)

سوال اینجاست...

شما در کدام زمانه هستید؟طبع زمانه شماچیه؟

فرزندانتان در کدام زمانه خواهند بود؟

احتملا میدانید بزرگترین سرمایه ی زندگیتان چیست؟بله، عمر

...تا حالا فکر کردید در سرزمین عمرم

چه بکارم؟

چرا بکارم؟

چگونه بکارم؟

اگر میخواهی آشناشوی چه مهارت هایی؟ چرا؟ و چگونه بکاری؟ این وبینار برای توست.

اگر فکر می کنید دیگر از ما گذشته درست فکر میکند، چون در هر صورت حق باشماست ولی ما یک وظیفه ی تربیتی هم داریم سوالم اینجاست که برای نسل بعدی خود چه میکارید؟ چرا؟ چگونه؟

اگر برای این بلیط یکسره زندگی تصمیم نگرفته اید، بهتر است بدانید: مهم نیست چون دیگران برای شما می گیرند.