مدرسه زمستانه اقتصاد برای همه (دوره جامع 24 ساعته)

چرا درک اقتصاد برای همه مهم است؟ روزی نیست که تورم درآمد ما را نبلعد و روزی نیست که ما به عنوان پدر ، مادر، صاحب کسب و کار در تعلیق اقتصاد ایران گیر نیافتاده باشیم و این تعلیق ما را به سمت انفعال پیش نبرد.
مدرسه زمستانه اقتصاد برای همه را راه اندازی کرده ایم برای جواب دادن اجرایی به سوالاتی که ذهن همه ما را درگیر کرده است، از مکانیزم های کلان اقتصادی تا مدیریت ریسک ، پس انداز و سرمایه گذاری تا درک تیپ شخصیتی مان در این اقتصاد پر تلاطم.
در مدرسه زمستانه اقتصاد برای همه علاوه بر بستر های امروز به آینده اقتصاد و اقتصاد کریپتو هم توجه می شود ، چون چراغ راه ما و فرزندانمان به سمت آینده است.

مزایای این مدرسه برای شما:

* 24 ساعت آموزش آنلاین
* قابلیت ضبط وبینارها و استفاده آن در هر زمان

* یک ساعت مشاوره اقتصادی رایگان هدیه با پیمان مولوی که به طور عادی یک میلیون تومان برای اشخاص و ۳ میلیون تومان برای شرکتها هزینه بر است
* ۱۰ جلسه با موضوعاتی مجزا
* امکان تعریف یک موضوع و پروژه از ابتدا تا انتهای مدرسه و به سرانجام رساندن آن
* عضویت در اکادمی مولوی و موسسه اندیشه و خرد مولوی

در این مدرسه زمستانه به درک عمیقی از اقتصاد ایران و مکانیزم هایش و قدرت برون رفت از تله های آن را خواهیم آموخت
چگونه پس انداز کنیم؟ چگونه سرمایه گذاری کنیم؟ چگونه مدریت ریسک کنیم؟ چگونه خود و آینده فرزندانمان را به لحاظ اقتصادی ایمن سازیم؟
به درک درستی از خود برسیم و تصمیمات اقتصادی بهینه منطبق بر شخصیت خود داشته باشیم
از مشاوره اقتصادی و سرمایه گذاری این مدرسه استفاده کینم

موضوعاتی که در این مدرسه زمستانه ارایه می شود:

* رشد اقتصادی
* چرخه های رونق و رکود در اقتصاد
* بازار های موازی در اقتصاد ایران
* پول و تورم
* پول در ایران چگونه کار می کند؟
* سیاست های پولی و ارزی و تاثیر آن بر ما
* نظام بانکی و نظام تامین مالی
* سیاستهای مالی و بودجه و مالیات و نقش کسری بودجه
* نرخ ارز در اقتصاد ایران
* تجارت بین المللی
* ساختار سرمایه شخصی و شرکتی
* مدیریت مالی شخصی و کسب و کار
* پس انداز و سرمایه گذاری و چرخه بی نهایت آن
* تیپ شخصیتی و اقتصاد ایران
* بازارهای پیشرو و پی رو در اقتصاد ایران
* ابزار های نوین سرمایه گذاری
* اقتصاد کریپتو و اقتصاد ایران
* مدیریت ریسک در اقتصاد ایران
* تحلیل بازارهای سرمایه گذاری در اقتصاد کلان ایران
* بررسی اقتصاد سیاسی در ایران

بررسی اقتصادی بازارهای سرمایه گذاری موازی

* بازار سرمایه
* بازارکالایی و طلا
* بازار مسکن
* بازار رمز ارزها
* بازار خودرویی
* بازار ارز

سیاست‌های پولی انبساطی (Expansionary Monetary Policies)
معمولا در شرایطی که اقتصاد در حالت رکود است و نقدینگی در گردش بسیار کم است، بانک مرکزی با کاهش نرخ بهره بانکی، افزایش وام‌ها و تسهیلات و مواردی از این دست، سعی در افزایش نقدینگی و تحریک تولید دارد. بدیهی است که با کاهش نرخ بهره بسیاری از افراد دیگر تمایلی به نگهداری سرمایه‌ خود در بانک‌ها ندارند. وقتی پول در دست مردم بیشتر شود، نقدینگی و گردش پول دوباره زیاد می‌شود.

از طرفی بانک می‌تواند با افزایش وام‌ها و تسهیلات افراد را تشویق به فعالیت‌های اقتصادی کند و چرخه‌ی اقتصادی را رونق بخشد. این فرایند باعث افزایش اشتغال می‌شود و باز پول بیشتری به بازار تزریق می‌شود.

سیاست‌های پولی انقباضی (Contractual Monetary Policies)
در مثال بعدی در نظر گرفتیم حجم پول در گردش در چرخه‌ی اقتصاد زیاد است و نرخ رشد تورم افزایش یافته است. برای محدود شدن افزایش قیمت‌ها بانک مرکزی نرخ بهره بانکی را افزایش می‌دهد تا مردم تمایل بیشتری به پس‌اندار پول خود در بانک داشته باشند.

از طرفی دیگر هزینه دریافت وام و تسهیلات را افزایش می‌دهد. در نتیجه تمایل مردم به خرج کردن پول خود کم می‌شود. این کار نرخ بیکاری را بیشتر می‌کند اما برای کنترل تورم لازم است.

بانک مرکزی با استفاده از ابزارهایی سیاست‌های انبساطی و انقباضی را اجرا می‌کند. شناخته‌شده‌ترین و پرکاربردترین ابزار بانک مرکزی نرخ بهره است. با زیاد و کم شدن این نرخ فعالیت‌های اقتصادی سریعا دچار تغییر می‌شوند.

در اقتصاد همه ما را جهت دهی می‌کنند! با اخبار، داده ها، شرایط اضطراری و …ما باید آگاهانه دست به انتخاب بزنیم! مثلا نحوه تصمیم گیری اقتصادی در سالی با نرخ بهره حقیقی مثبت و یا منفی در اختیار ماست.

شاخص برابری قدرت خرید (ppp) چیست؟

برای اینکه بتوان عملکرد اقتصاد کشورها را سنجید و آن را با دیگر کشورها مقایسه کرد باید از یک شاخص اقتصادی بهره برد. شاخص “تولید ناخالص داخلی” (GDP) اکنون پرکاربرد ترین شاخص برای اندازه گیری حجم اقتصاد است که نشان می دهد کل ارزش فعالیت های اقتصادی بخش خصوصی و دولتی طی یک دوره زمانی مشخص برای مثال یک سال چقدر بوده است.

اگر شما حجم اقتصاد ایران را بر اساس ریال و حجم اقتصاد آمریکا را بر اساس دلار محاسبه کنید، آنگاه برای مقایسه اقتصاد این دو کشور باید واحد اندازه اقتصادها را به واحدی یکسان تبدیل کنید، ساده ترین راه حل این است که با توجه به ارزش ریال نسبت به دلار، ارزش یکی را به دیگری تبدیل کنید. مثلا اگر هر دلار معادل ۳۲۰۰ تومان باشد، اندازه اقتصاد ایران بر اساس تومان را بر ۳۲۰۰ تقسیم کنید تا ارزش دلاری آن را بسنجید. اما چنین راهکاری می تواند گمراه کننده باشد چرا که قدرت خرید معادل ریالی ۱۰ دلار در داخل ایران با قدرت خرید همان ۱۰ دلار در آمریکا برابر نیست.

برابری قدرت خرید، بین ارزهای دو کشور A و B، تعداد واحدهای ارز کشور B (یا A)است که به اندازه قدرت خرید یک واحد ارز کشورA(و یا B)می باشد. به عبارتی PPP نوعی نرخ مبادله می باشد که برابر است با نسبت هزینه های دو سبد کالای یکسان در دو جامعه بر حسب ارزهای ملی.

یکی از معروفترین مواردی که اقتصاددانان در مورد آن، برابری قدرت خرید را محاسبه کردند، همبرگر مک دونالد است زیرا این همبرگر در بسیاری از کشورهای جهان با کیفیت یکسان مصرف می شود. فرض کنیم که مصرف کننده این کالا در کشور آمریکا دو دلار و در کشور بریتانیا ۱٫۵ پوند بابت خرید همبرگر مک دونالد پول پرداخت کنند، نسبت ۱٫۵ پوند به دو دلار برابر ۰٫۷۵ خواهد بود.عدد ۰٫۷۵ در مقایسه با نرخ برابری ارز آمریکایی(دلار) و ارز انگلیسی (پوند) که ۰٫۶۲ است، بزرگتر است و این به مفهوم آن است که مک دونالد در بریتانیا گرانتر از مک دونالد آمریکایی است

FATF چیست؟ آیا بر زندگی بی تاثیر است؟

FATF یک قرارداد نیست، یک سازمان بین دولتی است. « گروه ویژه اقدام مالی» (Financial Action Task Force – FATF) در سال ۱۹۸۹ به ابتکار کشورهای عضو گروه «جی ۷» تشکیل شد تا بررسی‌هایی درباره وضعیت قوانین مبارزه با پول‌شویی در بازارهای مختلف مالی را در سرتاسر جهان انجام دهد و نتیجه آن را در جلسات هر چهار ماه یک بار خود به اطلاع کشورهای عضو برساند تا این کشورها بتوانند ریسک سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی هدف را بررسی و در مورد سرمایه‌گذارانی که به «کشورهای مشکوک» می‌روند احتیاط کنند.

در این زمان، گروه ویژه اقدام مالی، تنها ۱۶ عضو رسمی داشت و وظیفه‌ای که برایش در نظر گرفته شده بود این بود که روند پول‌شویی در دنیا را بررسی کند، در سطح ملی و بین‌المللی بر نحوه اجرای قوانین و فعالیت‌های مالی کشورها نظارت و استانداردهایی برای مبارزه با پولشویی طراحی کند.

مقررات مبارزه با پولشویی شامل قوانینی است که اشخاص و شرکت‌ها را موظف می‌کند در مورد نحوه کسب درآمدشان به دولت‌ها توضیح دهند، از این راه، پول‌هایی که از راه‌های نامشروع، مانند قاچاق، رشوه و تخلف‌های مالی به دست آمده است، برای ورود به بازارهای مالی با دشواری بیشتری رو به رو می‌شود و سلامت نظام مالی و اقتصادی قابل تضمین‌تر خواهد بود.

در سال ۲۰۰۱ بعد از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر به برج های مرکز تجارت جهانی در نیویورک، یک وظیفه دیگر هم به عهده کارشناسان سازمان گذاشته شد و آن این‌که «بازارهای هدف برای سرمایه‌گذاری را از نظر وجود امکان تامین مالی تروریسم» بررسی کنند.

کارشناسان FATF بر اساس گزارش‌های رسمی کشورهای مختلف از جمله در مورد شفافیت مالی، قوانین مالیاتی و مانند آن نظرات مشورتی خودشان را در مورد میزان ریسک سرمایه‌گذاری در آن کشورها اعلام می‌کنند که مورد استناد سرمایه‌گذاران بین‌المللی قرار می‌گیرد.

FATF در مورد پولشویی ۴۰ توصیه و در مورد تامین مالی تروریسم ۹ توصیه دارد که بر اساس آنها کشورهای مختلف را بررسی و رده‌بندی می‌کند. توصیه‌های این نهاد می‌تواند از طریق وضع قوانین داخلی توسط کشورها، به اجرا دربیاید و زمینه‌های پولشویی و تامین مالی تروریسم را کاهش دهد.

مدل های تعادل عمومی پویای تصادفی چیست؟

DYNAMIC STOCHASTIC GENERAL EQUILIBRIUM MODELS

مدل های تعادل عمومی پویا ، مدل های تعادل عمومی هستند که مبتنی بر بهینه یابی بوده و در بدنه اصلی مدل سازی محافل اقتصادی قرار گرفته است. الگوهای تعادل عمومی پویای تصادفی از جمله الگوهای مناسب برای مقاصد سیاستگذاری در سطح کلان هستند و استفاده از الگوهای تعادل عمومی پویای تصادفی می تواند کاربرد موثری در بررسی آثار سیاست ها و شوک های اقتصادی به خصوص بررسی آثار سیاست های پولی و مالی بر روند آتی متغیرهای کلان اقتصادی داشته باشند.

استفاده از مدل های تعادل عمومی پویای تصادفی (DSGE) به عنوان ابزاری برای تحلیل کلان اقتصادی اولین بار توسط مکتب ادوار تجاری حقیقی(RBC)[2] مطرح شده و گسترش یافتند. در واقع گسترش مکتب ادوار تجاری حقیقی در دهه ۱۹۸۰ میلادی انقلابی در تحلیل های کلان اقتصادی به شمار می رفت. از منظر تاریخی این مکتب استفاده از مدل های تعادل عمومی پویای تصادفی را به عنوان ابزاری برای تحلیل کلان اقتصادی مرسوم کرد. مقاله کیدلند و پرسکات[۳] به عنوان اولین مقاله نظری RBC و مدل سازی DSGE تلقی می شود. تئوری تعادل عمومی پویا بین اوایل دهه ۱۹۷۰ و اواخر دهه ۱۹۹۰ ، جهش عمده ای را تجربه کرد. این مکتب با گسترش چهارچوب تحلیلی تعادل عمومی پویای تصادفی که در آن خانوارها، بنگاهها و سایر کارگزاران اقتصادی اقدام به بهینه یابی می کنند، پایه ای خرد را برای تحلیل روابط کلان اقتصادی فراهم می آورند که قبلا فقدان آن مورد انتقاد اقتصاددانان قرار می گرفت، از سوی دیگر به دلیل نیاز تکنیکی به ابزار ریاضی در حل این مدل ها انبوهی از ابزارهای کمی محاسباتی از علم ریاضی وارد اقتصاد شده و گسترش یافتند. نقطه کلیدی در این تحول، معرفی و تجمیع نوسانات اقتصادی در قالب مدل ادوار تجاری حقیقی بود که در آن برای نخستین بار یک مدل پویای کوچک و منسجم از اقتصاد ارائه گردید که از اصول اولیه اقتصاد خرد همراه با بنگاههای بهینه کننده، انتظارات عقلایی و تسویه بازار ساخته شده و قادر به تولید داده هایی بود که تا حد بالایی مشابه متغیرهای مشاهده شده بودند. اما در مکتب ادوار تجاری حقیقی اغلب منشا نوسانات اقتصادی را به شوک های تکنولوژی ربط داده و چندان تمایلی به تحلیل اثرات سیاست های پولی بر اقتصاد نشان نمی دادند، از سوی دیگر در این مکتب چسبندگی ها جایی نداشته و فرض بر وجود رقابت کامل است. با ظهور مکتب نیوکینزی، تحول تدریجی این مدل ها در قالب این مکتب و با تعریف چسبندگی های اسمی و رقابت انحصاری در آنها، بار دیگر توجه محافل اقتصاد پولی به این مدل ها جلب شد.

هزینه فرصت از دست رفته چیست؟(opportunity cost)

هزینه فرصت از دست رفته (opportunity cost)
هزینه فرصت، هزینه فرصت سرمایه یا هزینه فرصت از دست رفته به معنی هزینه های ناشی از رد بهترین گزینه جایگزین در هنگام اخذ یک تصمیم است. محدودیت در منابع و زمان، مهمترین دلایل برای انجام هزینه فرصت هستند از این رو تقریباً تمام تصمیم ها به نوعی دربرگیرنده هزینه فرصت هستند. البته بیشتر اوقات در اقتصاد هزینهٔ فرصت در پروژه‌های اقتصادی مطرح می‌گردد و هدف اصلی از طرح آن نیز بررسی تخصیص بهینه منابع موجود است. مفهوم هزینهٔ فرصت نقش مهمی را در تضمین اینکه منابع کمیاب به صورت کارا مورد استفاده قرار گرفته‌اند یا نه، بازی می‌کند. بنابراین محدود به هزینه‌های پولی و یا مالی نمی‌شود و هر چیزی که دارای ارزش باشد و از آن صرف نظر شده باشد، می‌تواند به عنوان هزینهٔ فرصت تلقی شود. از آن جمله می‌توان به هزینهٔ واقعی محصول صرف نظر شده، زمان و یا لذت از دست رفته اشاره کرد.

اقتصاد اشتراکی چیست؟

ممکن است از شنیدن صفت اشتراکی، آن هم به عنوان صفتی برای اقتصاد، به یاد نظام کمونیستی بیوفتید اما آنچه که قصد معرفی آن را داریم، نه تنها ارتباطی به کمونیسم ندارد بلکه نشان دهنده رسوخ هرچه بیشتر مفهوم بازار در زندگی روزمره ماست.

اقتصاد اشتراکی به این معناست که افراد و گروه ها میتوانند به طور گسترده تری، دارایی‌های دیگران را اجاره کنند یا دارایی‌شان را اجاره دهند. این امر بیشتر هنگامی رخ میدهد که قیمت یک دارایی بسیار بالاست و افرادی که آن را در اختیار دارند، به صورت تمام و کمال از آن استفاده نمیکنند. این دارایی میتواند از خانه گرفته تا ماشین و حتی وسایل کوچکتر زندگی را نیز شامل شود.

البته اجاره دارایی در تمام جوامع بشری، قدمت بسیاری دارد اما امروز به کمک اینترنت و مدل های کسب و کاری مبتنی بر اینترنت، این امر بسیار ساده تر و آسان تر انجام میشود و افراد به کمک چنین نظامی، میتوانند از دارایی‌هایشان (به ویژه دارایی های بلا استفاده) پول کسب کنند، بدون آنکه زحمت چندانی متحمل شوند و هزینه چندانی برای مبادله‌هایشان بپردازند.

اقتصاد اشتراکی، علاوه بر طرفداران بسیار، منتقدان سرسختی نیز دارد که از گسترش آن نگران و ناراضی هستند چرا که اعتقاد دارند فراگیر شدن چنین امری، باعث میشود امکان دور زدن قوانین بیش از پیش برای افراد سودجو فراهم شود.

کسی که به طور شخصی و نه در قالب یک واحد صنفی یا شرکت، اقدام به اجاره دادن دارایی میکند، نه مالیاتی می پردازد و نه از قوانین خاصی در این رابطه تبعیت میکند و طبیعی ست که نظارت چندان دقیقی هم نمیتوان بر این فرایند داشت.

شاید با اندکی تساهل بتوان اجاره خانه‌های ویلایی در شهرهای ساحلی دریای خزر را نمونه ای از اقتصاد اشتراکی دانست که هرچند باعث راحتی مسافران میشود اما قیمت ها کاملا توافقی تعیین میشود و نظارت چندانی بر آن وجود ندارد.