انسان ها در قدیم متکی به دیگران و یا کارخانه های متعدد نبودند که برایشان مواد بهداشتی تهیه کنند. در حقیقت تهیه صابون دست ساز یک وظیفه مهم خانوادگی برای زنان به حساب می آمد. بر اساس افسانه های شفاهی در قدیم هنگامی که حیوانات را قربانی درگاه خدایان می کردند، باران بقایای چربی حیوانی را به رودخانه ها منتقل می کرد. پس از آن زنان متوجه شدند با آن آب لباس هایشان بهتر تمیز می شود و ایده ساخت صابون دست ساز از آنجا گسترش یافت. در سالهای اولیه صابون را از چربی های حیوانی (معمولا بز) می ساختند. در قرن هفتم فرانسوی ها شروع به استفاده از روغن زیتون و رایحه های خوشبو برای تهیه صابون کردند که برای پوست و استحمام مناسب تر بود. سلطنت اروپایی به سرعت صنعت تهیه صابون را در دست گرفت و ملکه الیزابت اول هر چهار هفته یک بار استاندارد جدیدی برای تهیه صابون تنظیم می کرد. امروزه ساخت صابون از قلمرو مردم به کارخانه جات منتقل شده است. اما شما مجبور نیستید این صابون های کارخانه ای را خریداری کنید.حسن ساخت صابون دست ساز این است که شما از مواد تشکیل دهنده آن اطلاع دارید و می توانید با خیال راحت از آن برای پوست تان استفاده نمایید.

• تمام صابون های تجاری شامل :
  بنزیل استات: سرطان زا
  بنزالدهید: خطرناک برای سیستم عصبی
  اتانول: منجر به تحریک دستگاه تنفسی
  سولفات سدیم: رطوبت پوست را از بین می برد
  تریکلوزان: ضد باکتری (برای جلوگیری از باز تولید باکتری ها شناخته می شود اما همه باکتری ها هم بر خلاف اسم شان مضر نیستند)

در واقع این مواد شیمیایی نه تنها مزایای کمی برای سلامتی تان دارند بلکه حتی می توانند برایتان خطرناک هم باشند. اما خوشبختانه می توانید با تهیه یک صابون دست ساز خانگی برای خود از تمام این نگرانی ها خلاص شوید.