RNAهای کوچک (miRNA): با ۲۱تا ۲۲ نوکلئوتید در یوکاریوت‌ها یافت می‌شود و از طریق مداخله RNA(RNAi) عمل می‌کنند، جاییکه یک کمپلکس مؤثر از miRNA و آنزیم‌ها می‌توانند mRNA را به miRNA که متمم است بشکند، mRNA را از ترجمه شدن ممانعت کند، یا تجزیه آن را تسریع کند. در حالیکه RNAهای مداخله‌ای کوچک (siRNA; 20-25 nt)، غالباً توسط تجزیه (شکستن) RNA ویروسی تولید می‌شوند، همچنین منابع درون زادی نیز از siRNAها وجود دارد. siRNAها از طریق مداخله RNA در یک روش مشابه با miRNA عمل می‌کنند. بعضی از siRNAها و miRNAها می‌توانند ژن‌هایی را که آن‌ها نشان دار می‌کنند، متیله شوند که بدان وسیله، رونویسی این ژن‌ها را کاهش یا افزایش می‌دهد. جانوران، RNAهای برهمکنش دهنده Piwi(piRNA; 29-30 nt) دارند که درسلول‌های جنینی فعال هستند و تصور می‌شوند که یک دفاعی در برابر ترانسپوزون‌ها باشند و یک نقش در گامتوژنز ایفا کنند. بسیاری از پروکاریوت‌ها، RNAهای CRISPR، یک سیستم تنظیمی مشابه باRNAi، دارند. RNAهای آنتی سنس بسیار گسترده و وسیع هستند، اکثراً یک ژن را فروتنظیم می‌کنند، اما تعدادی نیز فعال‌کننده رونویسی هستند. یک روشی که RNA آنتی سنس می‌تواند عمل کند، از طریق اتصال به یک mRNA، تشکیل یک RNA دورشته‌ای می‌باشد که بطور آنزیمی تجزیه می‌شود.