دیوان کیفری بین المللی اولین و تنها محکمه دائمی بین المللی است که با هدف پایان بخشیدن به بی کیفرمانی مرتکبان شدیدترین جرایم بین المللی مورد نگرانی جامعه جهانی به مثابه یک کل فعالیت خود را از سال ۲۰۰۲ میلادی آغاز کرده است. سند موسس دیوان موسوم به «اساسنامه رم» در ۱۷ جولای ۱۹۹۸ میلادی تصویب شد و تا امروز ۱۲۳ دولت به عضویت این سازمان بین المللی درآمده اند. جمهوری اسلامی ایران اساسنامه رم را در سال ۲۰۰۰ میلادی امضا کرده است لیکن هنوز به عضویت این نهاد درنیامده است. با این وجود، نقش آفرینی دیوان کیفری بین المللی در تامین صلح و امنیت بین المللی از یک سو و فزونی گرفتن و تداوم مخاصمات و جنگ های داخلی و بین المللی در منطقه و جهان که آبستن وقوع جرایم بین المللی است از سوی دیگر نیاز به شناخت دیوان و صلاحیت و عملکرد آن را دوچندان کرده است. امروزه به موازات وقوع هر جنگ و بحران انسانی این سوال مطرح می شود که آیا دیوان کیفری بین المللی صلاحیت رسیدگی به جنایت های واقع شده در بستر آن بحران را دارد یا خیر. مرور مواضع رسانه های جمعی نشان می دهد که پاسخ دهی به این سوال به دلیل عدم آگاهی کافی از حدود صلاحیتی دیوان و نحوه عملکرد آن چندان دقیق نمی باشد.
از این رو این دوره آموزشی با هدف آشنا ساختن مخاطبان و شرکت کنندگان با دیوان کیفری بین المللی،‌ حدود صلاحیتی این سازمان و فرایند دادرسی آن و همچنین تحولات مهم واقع شده در مسیر عدالت گستری ان تعریف شده است تا در پرتو یافته های آن شرکت کنندگان بدانند که دیوان کی و کجا ورود می کند و چرائی عدم مداخله اش در برخی بحران های انسانی که انتظار ورود دیوان در ان می رود مشخص شود. همچنین به این پرسش نیز پاسخ داده شود که از تحت تعقیب واقع شدن یک متهم تا محکومیت و مجازات وی در دیوان کیفری بین المللی چه فرایندی طی می شود. این دوره هم برای تامین نیازهای مخاطبان عمومی و هم پژوهشگران و دانشجویان رشته حقوق مفید خواهد بود.

مدرسان این دوره، آقایان دکتر علی خالقی (دانشیار) و دکتر محمد هادی ذاکرحسین (استادیار)، که از اعضای هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران هستند داری تالیفات گسترده در حوزه حقوق کیفری بین المللی هستند. مدرسین در این دوره در تلاش خواهند بود تا مخاطبین و شرکت کنندگان را با موضوعات مهم مرتبط با صلاحیت و آئین دادرسی دیوان آشنا ساخته و پاسخ گوی پرسمان و پرسش شرکت کنندگان باشند.