یکی از مهمترین وظایف دینی و اجتماعی والدین (پدر و مادر) تربیت دینی نوجوان است. والدین نقش بسیار مهمی در شکل  دهی به شخصیت فرزند ایفا می  کنند. دوران نوجوانی مهمترین مرحله رشد است و عواطف عمیق والدین در شکل  گیری شخصیت فرزند در این دوران نقش بزرگی دارد؛ زیرا خانواده نخستین کانون تربیت است.
خانواده مدرسه بزرگ تربیتی است که نوجوان به تدریج از رفتارهای والدین الگوبرداری می  کند، بنابراین مسئولیت پدر و مادر تنها تأمین غذا، لباس و بهداشت فرزند نیست، بلکه باید نوجوان را را مطابق دستورات پیشوایان دینی تربیت کنند و بر رفتار، کردار، عبادت و دوستان او نظارت کنند. توجه والدین به فرزندشان موجب رشد و شادابی و تربیت صحیح و سالم وی می  شود. 
پدر و مادر مسئول سلامت و رشد جسمی و روحی و مهم‌ترین عامل سعادت و یا شقاوت فرزندان خود هستند، هر چه آن‌ها در این زمینه سرمایه‌گذاری و تلاش بیشتری داشته باشند نتیجه و ثمره آن را در آینده بیشتر خواهند دید.
حساس‌ترین وظیفه پدر و مادر در برابر فرزندانشان تربیت صحیح آنان است. اسلام شخصیت آینده کودک را مرهون تربیت، پرورش و مراقبت پدر و مادر می‌داند و برای تمام لحظات زندگی و دوران عمر افراد دستورات خاص و مقررات ویژه‌ای دارد. یکی از مسائل مطرح شده در اسلام مساله وظایف والدین در تربیت فرزندان است که در نظر قرآن و اهل بیت(ع) جایگاه ویژه‌ای دارد.