قبل ازهرچیز دوست دارم بدانید که احترام ویژه ای برای تمامی اقوام و گویش های سرزمین عزیزم ایران قائل هستم و این که قرار است در این وبینار به شما  کمک کنم تا در شرایط ویژه لهجه تان را مدیریت کنید به معنای بی احترامی و بی توجهی به گویش های هموطنان عزیزم نیست.

شاید بپرسی که اصلاً چرا باید  بر روی لهجه ام مدیریت داشته باشم؟ چرا باید بدون لهجه صحبت کنم؟ چرا باید به زبان آباء و اجدادی ام پشت کنم؟

در جواب شما باید بگویم هدف ما از بدون لهجه صحبت کردن به هیچ عنوان پشت کردن و بی احترامی به گویش مادری مان نیست بلکه دلیل اصرار ما برای «بدون لهجه صحبت کردن» به شرح زیر است:

- در هنگام صحبت کردن در جمع منظورمان را به خوبی و بدون ابهام برای فرد مقابل منتقل کنیم؛

- مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم و اعتبارمان را در نظرشان حفظ کنیم؛

- حواس دیگران را پرت نکنیم تا در هنگام صحبت کردن به جای اینکه به کلام ما توجه کنند، درگیر لهجه ما بشوند.

- و ... .

خیلی از افراد به محض اینکه با اسم وبینار ما برخورد می کنند از خودشان می پرسند: «آخه مگه میشه؟! اصلاً امکانپذیره؟! نکنه سرکاریه بابا؟!»

اما در جواب تمام این عزیزان باید عرض کنم که بله امکانپذیره. کنترل و مدیریت لهجه یا همان «بدون لهجه» صحبت کردن با انجام یک سری تمرین ها و کمک گرفتن از یکسری تکنیکها کاملاً امکانپذیره.

دانشگاه شیکاگو طی یک تحقیق علمی 45 نفر از سخنرانان را دور هم جمع کرد که 15 تا از آنها هیچ لهجه ای نداشتند، 15 تا از آنها کمی لهجه داشتند (لهجه رقیق) و 15 تای دیگر لهجه شان بسیار غلیظ بود. این سخنرانان هر کدام در جمع سخنرانی کردند و مخاطبان به آنها بر اساس «باورپذیری»  و  «اعتماد»  به سخنران نمره دادند. نمره هرگروه به ترتیب: 7.7  ،  6.9  و  6.7  (از ده نمره) بود. این یعنی لهجه داشتن در صحبت می تواند اثرات منفی از نظر باورپذیری و جلب اعتماد بر روی مخاطبان و هم صحبت های ما داشته باشد.

من ایرج شرفی نویسنده کتاب «از هفت تا بی نهایت» و «موفقیت در خون توست» سالهاست در حوزه مهارتهای ارتباطی و هوش کلامی فعالیت می کنم و در این وبینار قراره که در کنارت باشم تا با مدیریت لهجه ات در صحبت ها و سخنرانی هایت همچون ستاره ای بدرخشی و اثرگذار باشی.