واضح است که هر پدر و مادری می‌خواهد کودک و نوجوانی را تربیت کند که نه‌تنها حالش خوب باشد، بلکه بهترین آینده را از هر لحاظ داشته باشد. اما اغلب والدین، "ناخواسته" و "ندانسته" در تحقق این خواسته‌ی قلبی‌شان ناکام می‌مانند و به‌عنوان "پدر" یا "مادر" خانواده، مرتکب "اشتباهات" کوچک و بزرگ می‌شوند.

کودک یا نوجوان شما، نهالی که الان کوچک و ظریف به نظر می‌رسد، قرار است در سال‌های آینده به درختی تنومند و پرثمر تبدیل شود، هر چه شما به‌عنوان باغبان زندگی‌اش "آگاهی" خود را بالاتر ببرید و "مسئولانه" نقش خود را به‌درستی ایفا کنید، نتایج ارزشمندی را در سال‌های نه‌چندان دور به‌دست می‌آورید که چشیدن میوۀ موفقیت آن برای همه لذت‌بخش خواهد بود حتماً برای شما پیش آمده که راجع به تربیت کودک و یا نوجوان‌تان، هر یک از اطرافیان نسخه‌ای را برای شما بپیچد و بگوید اینطوری رفتار کنی بهتر است و یا این رفتار به صلاح‌تان نیست!

مثلاً یکی بگوید «چرا اینقدر به بچه‌ات بها می‌دهی؟!» یا «شما چه‌جور پدر و مادری هستید؟! چرا بچه را به حال خودش رها کرده‌اید؟»، «اگر الان سفت و سخت نگیری، بعداً اوضاع از دستت در می‌رود و نمی‌توانی جمعش کنی!»، یا «بس کن؛ چرا اینقدر به نوجوانت گیر می‌دهی!» و جملاتی از این دست که برای شما ناآشنا نیستند.