این جلسه از «جمعه‌های روان‌کاوی» به یکی از بنیادی‌ترین تجربه‌های انسانی می‌پردازد: اضطرابِ دیده‌شدن—یعنی مواجهه سوژه با نگاه دیگری—و دفاعی که معمولاً در پاسخ فعال می‌شود: انکار.

در روان‌کاوی، دیده‌شدن صرفاً یک رویداد بیرونی نیست؛ بلکه لحظه‌ای است که سوژه با بدن، میل و بخش‌های ناپذیرفته خود روبه‌رو می‌شود. همین مواجهه می‌تواند اضطرابی شدید ایجاد کند و سوژه برای حفظ انسجام روان به دفاع انکار پناه ببرد.تمرکز جلسه بر فرمول‌بندی روان‌کاوانه، تحلیل انتقال و انتقال‌متقابل، و کاربرد بالینی این مفاهیم در کار با مراجعان حساس به دیده‌شدن است.