تصور کنید ما  انسان ها حافظه نداشتیم .یا حافظه ما مثل دیگر موجودات بود  آنوقت چونه زندگی می کردیم؟

آنوقت ما به عنوان انسان از خودمان راضی بودیم؟بنظر تو می توانستیم دکمه لباس یا بند کفش خود را ببندیم؟یا برای خود تصمیم های جدی و مهم بگیریم؟

آیا می توانستیم اینگونه که الان زندگی می کنیم زندگی کنیم ؟مسلما نه .زیرا مغز ما مغز انسانی است و تنها مغز انسان  در بین موجودات دارای تکامل وپویایی است .

و خوب می دانید که زندگی ما بر اساس  توانایی های مغز -ذهن و حافظه ما انجام می شود و ما هر چه داریم از حافظه خود داریم.

و حواسپرتی یک آلارم است برای مغز ما که به ما بفهماند  که به من بیشتر توجه کنید . من دردمند هستم ،همانطور که وقتی سردرد یا پا درد می گیریم 

و ان درد نشاندهنده  و آلارمی برای این است که ما متوجه شویم که مشکلی در سر یا پا وجود دارد و ما باید به پزشک مراجعه کنیم.

پس بایید با انجام چند تکنیک ساده و روان بیشتر مراقب سلامت خود باشیم تا بهتر تصمیم بگیریم و بهتر زندگی کنیم .

دوست عزیزم هر کاری در این دنیا تا زنده هستیم نیاز به تمرین دارد.تمرین کنی ،معجزه می کنی