اداره يک سازمان نيازمند حل مسايل و عملياتي نمودن طرح هاي خود از طريق برنامه ريزي و اتخاذ تصميمات، سازماندهي و به کارگيري تركيب قابل قبول و مطلوبي از نيروي انساني و امكانات مادي است. در به کارگيري نيروهاي برون سازماني، پيمانكاران به عنوان جزء لاينفک و بسيار مهم در فرايند اجراي پروژه ‌ها مطرح مي ‌گردند. انتخاب پيمانکاران  يکي از عرصه هاي مهم تصميم گيري در شرکت هارا تشکيل مي دهد که داراي شرايط تصميمات چند معياره هستند. نتايج اين تصميمات اثر مهمي بر اجراي پروژه از لحاظ زماني، كيفيت و هزينه (با توجه به هزينه استهلاک و خوابيدگي سرمايه و ضرر ناشي از عدم تكميل و تحويل به موقع پروژه) مي گذرد و در بعضي مواقع، امکان توجيه اقتصادي پروژه را در بر دارد. با اولويت ‌بندي معيارهاي تعيين ‌كننده و اثرگذار در تصميم‌ گيري، انتخاب پيمانكار انجام و تعيين مستندات منطقي علمي يک سيستم پشتيباني از تصميمات حاصل مي شود، به گونه اي که با هر گونه جابجايي در سطوح مديريت، اين معيارها، اولويت ها و استانداردها براي تصميم گيري مديران ارشد اثرگذار بمانند.