انگار همین دیروز بود... اواخر بهمن ماه سال پیش شنیدیم یه بیماری اومده به نام کرونا و وارد ایران هم شده. تقریبا هممون فکر می کردیم قراره به زودی فراموشش بکنیم و خیلی چیز مهمی نیست. گذشت و گذشت... و هر چی جلوتر رفتیم به این نتیجه رسیدیم کرونا قراره بخشی از زندگی ما باشه. حداقل حالا حالا ها!

عید نوروز رو ازمون گرفت... افطاری های دورهمی ماه رمضون رو هم گرفت. سفرهای دور و نزدیکمون رو گرفت... پاساژ گردی ها، مهمونی ها، رستوران گردی ها و کلی خوشی عادی مون هم ازمون گرفت...

انتهای این داستان چیه؟ قراره تا کجا جلو بره؟

خیلی از ما از انکار تا بهت و حیرت و افسردگی، انواع احساسات رو طی این چند ماه تجربه کردیم. آیا میشه به مهارتی دست پیدا بکنیم که بتونیم از این به بعد و در اتفاقات مشابه، حالمون خوب باشه و حتی پیشرفت بکنیم و موفق تر بشیم؟