فلوسایتومتری، تکنیکی است که امکان تجزیه، تحلیل و اندازه‌گیری ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی و یا ژنی سلول‌ها را فراهم می‌کند. با پیشرفت‌های صورت گرفته، این فناوری می‌تواند در حدود 35 شاخص و یا حتی بیشتر را به‌طور هم‌زمان و در یک آزمایش شناسایی نماید.

به بیانی ساده‌تر، عبور سلول‌ها از جلوی پرتوی لیزر در دستگاه فلوسایتومتری می‌تواند ویژگی‌های زیادی از آن‌ها را آشکار نماید که شامل اندازه و پیچیدگی‌های منحصربفرد هر سلول است، از سوی دیگر بررسی حضور مارکرهای خاص در هر سلول می‌تواند به شناسایی دقیق‌تر آن کمک شایانی نماید.

ذکر یک مثال می‌تواند این مفهوم را بهتر نمایان کند؛ همانطور که در شمارش سلول‌های خونی در آزمایش روتین CBC به حضور انواع مختلفی از سلول‌ها مانند گلبول‌های سفید (WBC)، گلبول‌های قرمز (RBC) و پلاکت‌ها (PLT) پی برده می‌شود، باید توجه نمود که هر کدام از این گروه‌ها مانند گلبول‌های سفید شامل تعداد بسیار زیادی از انواع مختلف سلول مثل لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها و … است که از نظر ظاهری به هم شبیه‌اند و تنها با بررسی شاخص‌های منحصربفردی که روی هر سلول بیان می‌شوند می‌توان آن‌ها را از یکدیگر افتراق داد که در روش فلوسایتومتری این امکان فراهم شده است.

با توجه به دامنه کاری بالای تکنیک فلوسیتومتری، این فناوری در زمینه‌های علمی متعددی از جمله ایمونولوژی، هماتولوژی، زیست‌شناسی سلولی، تحقیقات سرطان، زیست‌شناسی تکوینی و بسیاری رشته های دیگر مورد استقبال قرار گرفته است. در محیط آزمایشگاهی بالینی، فلوسیتومتری معمولاً برای تائید تشخیص بیماری های نقص ایمنی اولیه، نقص ایمنی ثانویه و بدخیمی های خونی استفاده می شود. برای بررسی پاسخ به درمان و نیز تشخیص پیشرفت یا عود مجدد بیماری نیز می توان از این تکنیک بهره برد.

همچنین برای کمک به درمان های نوین سلولی، از جمله شمارش سلول های بنیادی برای ذخیره سازی و استفاده از آن ها در پیوند سلول های بنیادی و ساخت سلول های مهندسی شده مانند سلول های T کایمریک (CAR-T) نیز می توان از تکنیک فلوسیتومتری استفاده نمود.

برای آگاهی از آخرین خبرها و فرصت های پژوهشی ما را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید:

:Website

https://medicalfuturology.ir

:Instagram & Telegram ID

caspianmedfuture@