به زعم مؤلفان، یکی از زمینه‌های اساسی برای تکامل روش‌های مطالعات سازمانی توجه به مبانی فلسفی این روش‌هاست.

دست‌يابي به این حقيقت كه هدف علم در ديدگاه فلاسفه كلاسيك است، تحقق نمي‌يابد، مگر اينكه تئوري ساخته شود. هر تئوري بر اساس مفروضات بنياديني شكل مي‌گيرد كه زيرساخت اصلي آن را شكل مي‌دهند. مفروضات بنيادين، شامل معرفت‌شناسي، هستي‌شناسي، انسان‌شناسي و روش‌شناسي، هم در نظريه‌پردازي و ساخت تئوري و هم در تحليل، نقد و داوري آن، نقش اصلي و تعيين‌كننده‌اي ايفا مي‌نمايند.

در اين بين، تئوري و روش، رابطه‌ي تنگاتنگي با هم دارند؛ چرا كه تئوري، چارچوب فكري روشمند است و روش‌شناسي، روش‌هاي معني‌دار و با ارزشي است كه در قالب تئوري، معنا مي‌يابد.

علوم انساني و اجتماعي از بين همه‌ي علوم در تحقق نظام فكري منسجم و تمدن‌ساز بشري، نقش اساسي‌ و متمايزي دارد كه تحقيق  در مباني اين دسته از علوم براي بهينه‌سازي آنها نيازي حياتي و ضروري است. اين امر شامل استخراج مباني، توصيف، تحليل و نقد و ارزشيابي آنها به ويژه در قلمرو مباني روش‌شناختي است.

مطالعات سازماني و رشته‌ي مديريت به عنوان يكي از كاربردي‌ترين و فراگيرترين علوم انساني و اجتماعي در تئوري و عمل، ميان‌رشته‌ايي بوده و از  اهميت و جايگاه والايي برخوردار است و روش‌شناسي آن از قاعده‌ي علوم اجتماعي مستثني نمي‌باشد. بررسي و نقد مباني فلسفي مكاتب و پارادايم‌هاي موجود در اين حوزه‌ي علمي به عهده‌ي صاحب نظران مختلف حوزوي و دانشگاهي فعال در اين رشته‌ي مهم است. در ادامه سرفصل های وبینار را می توانید مشاهده نمایید.